Już dziecko w przedszkolu bezbłędnie wyduka wizję wszechświata pełnego planet i słońc. Na pytanie: „gdzie są dalsze wszechświaty?” padnie na pewno prawidłowa odpowiedź, że dalej, poza granicami naszego. Mamy bowiem zakodowany model wzięty z otaczającego nas świata, że „coś innego” może być tylko „dalej”, poza zasięgiem wzroku, a już na pewno taki wszechświat musi przypominać nasz wszechświat (czymkolwiek on jest). Pierwszy szok przeżyjemy wtedy, kiedy spojrzymy na świat oczami człowieka uznającego teorię wielu wymiarów. Piszemy „teorię”, choć tak naprawdę można to w tej chwili uznać za wiedzę, gdyż fizyka teoretyczna potwierdziła już dawno, że my żyjemy jedynie w jednym z wielu wymiarów, które przenikają inne wymiary. Co to znaczy? Należy pogodzić się z faktem, że w tym samym punkcie naszej przestrzeni istnieje także inna przestrzeń w innym wymiarze, a więc że na przykład samochód poruszający się po lokalnej drodze może jednocześnie przemieszczać się w jądrze gwiazdy, który znajduje się w tym samym punkcie przestrzeni, ale w innym wymiarze, równoległym do naszego. Podróżowanie między wymiarami to jeden z żelaznych punktów informacji o budowie świata, którą często od obcych uzyskują uczestnicy spotkań z UFO. Wiele wskazuje na to, że możliwe jest za pomocą zaawansowanej technologii otworzenie „kanału” pomiędzy jednym a drugim wszechświatem, choć dla naszej nauki jest to jedynie w sferze jedynie teoretycznych spekulacji. Drugi szok przeżyjemy wtedy, kiedy sięgniemy do wielu świętych pism religii wschodu i zaczniemy analizować treść przekazów dotyczących materii. Są one często starannie ukryte i często bywały niejasne dla osób czytających te teksty przed tysiącami lat, a dziś brzmią niczym wykłady z fizyki. Mówią one, że istnieją „światy w światach”, co może znacznie wykraczać poza zwykłą wielowymiarowość wszechświata, o czym pisał np. Albert Einstein. Mówiąc w największym uproszczeniu: wszystko kryje się w pojedyńczej cząstce materii, którą jest atom. Od ponad stu lat wiadomo, że składa się on z jądra, neutronów i protonów. Od około 50 lat jest jasne, że jego podziały idą dalej i można wyróżnić jeszcze mniejsze podziały, na przykład na leptony. Ale jeśli będziemy dalej sięgać w głąb atomu może się okazać, że znajdziemy pojedyńczą cząstkę energii (choć chyba nie jest to najlepsze słowo), która sama w sobie zawiera... zamknięty w innym wymiarze wszechświat z planetami i gwiazdami! Nasz umysł buntuje się, bowiem nie może być nic mniejszego od tego, co można zobaczyć pod mikroskopem elektronowym, ale... wiele wskazuje na to, że jesteśmy na początku drogi w poznaniu zasad budowy materii. Jeśli jednak przez chwilę zastanowimy się nad tą fantastyczną teorią, to nie możemy wykluczyć, że trzymając w ręku długopis trzymamy jednocześnie nieskończoną ilość wszechświatów, w którym na jednej z planet właśnie walczą ze sobą dinozaury... Składają się one z materii, atomów. A kiedy zaczniemy analizować pojedyńczy atom wtedy musimy założyć, że w jego wnętrzu znajdziemy wszechświat, w którym... i tak dalej – nagle wizja „światów w świecie” zaczyna nabierać zupełnie nowego wymiaru. Pozwoliliśmy sobie na tę odrobinę rozważać teoretycznych w związku z ważnym wydarzeniem, które ma miejsce 10 września 2008 roku. Dzisiaj oficjalnie rusza Wielki Zderzacz Cząstek czyli słynny LHC, o którym pisze się od dawna jako o „bramie” do poznania tajemnic materii. LHC (od angielskiego Large Hadron Collider) to Wielki Zderzacz Hadronów - nowy akcelerator ze zderzającymi się wiązkami protonów, o energii 7 TeV każda, który został zbudowany w Laboratorium Europejskiej Organizacji Badań Jądrowych (CERN) w Genewie. LHC to największe na świecie urządzenie badawcze, a Laboratorium CERN to największe na świecie laboratorium fizyki cząstek elementarnych. Polska jako członek CERN-u także wniosła wkład w budowę LHC oraz jego finansowanie i będzie uczestniczyć w prowadzonych przy jego użyciu badaniach. Fizycy zajmujący się cząstkami elementarnymi spodziewają się ważnych wyników dotyczących otaczającego nas świata zarówno w skali mikroskopowej (odkrycie cząstek Higgsa, cząstek supersymetrycznych i plazmy kwarkowo-gluonowej, poszukiwanie dodatkowych wymiarów przestrzennych itp.) jak i skali kosmologicznej (problem ciemnej materii, asymetrii barionowej itp.) Przy okazji warto wspomnieć, że na całym świecie pojawiło się kilka tekstów ostrzegających przed konsekwencjami uruchomienia LHC, który może przez przypadek otworzyć tunel czasoprzestrzenny do innego wszechświata i potem naukowcy nie będą potrafili do zamknąć, ale... na razie należy się cieszyć z tego, że zyskaliśmy nowe, potężne narzędzie do poznawania tajemnic materii. Planowane terminy uruchomienia LHC: - pierwsze wiązki - sierpień - wrzesień 2008 r., - pierwsze zderzenia przy 10 TeV - 2008 r., - pierwsze zderzenia przy 14 TeV - 2009 r. Oficjalne uruchomienie LHC - 10 września 2008 r.: - LHC First Beam Day - dzień prasy i mediów w CERN-ie - LHC Grid Fest - dzień prasy i mediów: 3 października 2008 r. Oficjalna inauguracja LHC w CERN-ie - 21 października 2008 r.