W Skandynawii istnieje wiele organizacji ufologicznych m.in. UFO-Norge, UFO-Sverige oraz SUFOI. SUFOI jest duńską grupą ufologiczną gromadzącą się regularnie aby dyskutować na temat tego zjawiska. Posiada swe zespoły w Kopenhadze, Odense, Południowej Jutlandii, Aalborgu, Aarhus i innych miastach. Nie ma specjalnych wymagań jeśli chodzi o członkostwo. Grupy same zbierają dane o UFO, wymieniają się informacjami, tworzą panele dyskusyjne, pokazy zdjęć i filmów. SUFOI wydaje UFO-Nyt oraz SUFOI Newsletter. Obecnie organizacja ta prowadzi 2 projekty: Projekt PADUR czyli Projekt dla analizy duńskich raportów nt. UFO. Jego celem jest rozwój wszelkich możliwych teorii wyjaśniających pochodzenie zjawiska UFO. Projekt ma na celu także ewaluację znaczenia różnych czynników, jakie mogą umniejszać naukową jakość materiału źródłowego tj. raportów. PADUR opiera się na założeniu, że tylko poprzez poważne badania na bazie naukowo uznanych procedur mogą znaleźć wytłumaczenie zjawiska UFO. Drugim projektem jest projekt PORT, który ma na celu analizę, wyjaśnienie i ewaluację psychologicznych, społecznych i kulturowych wpływów jakie UFO może wywierać na świadków. AFU czyli Archives for UFO Research. AFU jest jednym z największych światowych archiwów UFO. Za główny cel swego istnienia obrało dokumentację i zachowanie historii, spuścizny zjawiska UFO, w tym badań i historii samej ufologii, także w kontekście samej Skandynawii. Obecnie AFU jest jednym z największych na świecie depozytariuszy danych na temat zjawiska UFO. Jest finansowany nie przez członków ale przez sponsorów. Jest jednym z niewielu na świecie ośrodków z godzinami otwarcia w dzień roboczy, w godzinach pracy oraz z tak przeszkolonym sztabem ludzi. Staje się pomału wzorem dla wielu narodowych archiwów w tej tematyce. Początki AFU to rok 1973. Szwecja. Jej pierwsza nazwa to Grupa studyjna do spraw ufologii. Złożona z 3 osób: Hakana Blomqvista, Kjela Jonssona oraz Andersa Liljegrena. W roku 1970 Carl-Axel Jonzon założył UFO-Sweden aby koordynować działania lokalnych grup badawczych w Szwecji, ale po okresie krótkiej współpracy drogi obu organizacji rozeszły się aż do czasu kiedy UFO Sweden wziął w swe ręce Clas Svahn. Pierwszym etapem rozwoju AFU była biblioteka. Korzystano tutaj z wzorców sklepu sztokholmskiego z książkami –Edista, której właścicielem był Bertil Kuhlemann importujący pokaźne ilości książek anglo-amerykańskich. Było to poważne źródło informacji dla AFU. Po drugie korzystano ze wzorców Duńskiego Centrum UFO Willy Wegnera. Od 1975 r. każdy mógł zostać członkiem AFU płacąc niewielką składkę. Wystartowano od 350 książek w małym apartamencie Kjella a większość prac była darowizną ufologa ze Sztokholmu Lennarta Johanssona. W 1977 r. Kjell przygotował 144 stronicową bibliografię szwedzkiej literatury ufo. W latach 70 tych zaczęto wydawać AFU Newsletter, od 1979 r. także po angielsku. Drugą fazą rozwoju AFU było znalezienie nowego domu dla pokaźnej biblioteki. W końcu rozparcelowano ją na dwa domy – Andersa Liljegrena i Svena Olofa Svenssona. W tym też okresie powstał akronim AFU czyli Arkivet for UFO-forskning (Archives for Ufo Research). Wzrastająca ilość literatury anglojęzycznej w bibliotece stymulowała rozwój kontaktów międzynarodowych. Potężnym zastrzykiem dla Archiwum okazała się donacja weterana szwedzkiej ufologii K. Goesty Rehna, który w 1978 r. przekazał bibliotece większą część swej kolekcji książek. GICOFF archives- czyli archiwa Goteborgskiego Centrum ds. Niezidentyfikowanych Obiektów Latających, a była to jedna z pierwszych poważnie zajmujących się UFO organizacji w Szwecji, zostały także przekazane w 1981 i 1985 r. do AFU. Wraz z aktami zawierającymi wiele zdjęć UFO. W październiku 1983 r. kolejny depozyt poczynił C.O.Holmqvist. W tym samym roku opracowano nowy system klasyfikacyjny dla materiałów o UFO. 3 faza: wiek technologii informacyjnej. Rozwój ksera, drukarek komputerowych i sprzętu komputerowego spowodował przyrost kopii wielu unikatowych pozycji z lat 50 i 60 tych. W oparciu o programy komputerowe zbudowano nowe bazy i kody opisujące książki i za ich pomocą szybkie i łatwe stawało się wyszukiwanie postulowanych pozycji. Zwiększył się także personel biblioteki. W 1984 r. Clas Svahn przyłączył się do AFU i aktywnie wspierał dalszy jego rozwój. Kiedy w 1986 r. zmarła Edith Nikolaisen twórczyni domu wydawniczego Parthenon wydającego książki od 1957 r. w tym m.in. prace G. Adamskiego czy Morrisa Jessupa, jej firma została przejęta przez Carla Antona Mattssona, który zdeponował właśnie w AFU osobiste archiwa Parthenonu. A była to kolekcja nie do pogardzenia - unikalnych książek świadków kontaktowych, manuskryptów i materiałów, zdjęć i korespondencji zwłaszcza unikalnych danych z lat 50 tych i 60 tych z wydarzeń jakie miały miejsce w USA. W 1986 r. AFU ponownie przyłączyła się do UFO-Sweden, które stawało się najpoważniejszą szwedzką grupą badającą UFO. Od 1991 r. Clas Svahn jest szefem UFO-Sverige. Pomimo bliskich więzi z UFO-Sverige AFU posiada specjalny status w jej ramach i niezależność. Istnienie AFU nie jest uzależnione od istnienia Ufo-Sverige, co w przypadku rozwiązania organizacji nie spowoduje utraty cennych materiałów kolekcjonowanych od dekad. AFU systematycznie gromadziła materiały od 120 lokalnych grup szwedzkich ufologów a także przejęła wiele prywatnych archiwów od ufologów, badaczy i tzw. wyznawców New Age. Od 1987 r. AFU gromadzi także materiały poprzez kopiowanie militarnych zapisów o UFO z Badawczego Instytutu Obrony w Sztokholmie. Dane zawierają ponad 2 tysiące raportów wojskowych od 1947 r. Jak ogromne są to operacje warto wspomnieć, iż co roku w Szwecji przeciętnie ukazuje się od 300-500 — raportów z obserwacji UFO a AFU pragnie ocalić je wszystkie tzn. zgromadzić w swoich aktach. AFU gromadzi także materiały na temat obserwacji USO, a są one częste w tamtych rejonach. Rozpoczęto także współpracę z Norwegią w dziedzinie gromadzenia unikatowych materiałów i zapisków dotyczących lat 1933-37 i lat 40-tych. AFU posiada także unikatowe zapiski od ufologów fińskich. W latach 90-tych dalej następowały donacje książek i materiałów a AFU stawało się jednym z największych na świecie zbiorów literatury i materiałów na temat UFO. Współpracę nawiązano także z SUFOI w Kopenhadze na temat gromadzenia i archiwizowania jej raportów oraz kolejnych edycji jej magazynu. David Clarke przekazał AFU swą kolekcję 1 300 stron unikatowych obserwacji powietrznych z lat 1896-1913 co było niesamowitym wyróżnieniem dla AFU jako jedynej organizacji w Europie. W grudniu 1994 r. AFU przejęła kolekcję około 500 taśm audio i kaset od Mandagsgruppen Jana Erica Janhammara. 4 faza: Nowa większa biblioteka archiwalna. Skąd pieniądze? Otóż AFU ma porozumienia z 25 organizacjami ufologicznymi i ufologami, którzy wpłacają do niej od 50 do 500 koron miesięcznie. Od sponsorów AFU otrzymuje około 4 tyś koron miesięcznie, co pokrywa lwią część wydatków związanych z pokryciem kosztów elektryczności, rachunków za telefon, i wynajmu pomieszczeń. W latach 90-tych AFU przejmowała kolejne kolekcje zbiorów ufologicznych od rodzin i spadkobierców zmarłych ufologów, a także innych ufologów, w tym m.in. Gunnara Lindberga będącego reprezentantem Billego Meiera ze Szwajcarii i tłumacza jego channelingowych przesłań od Plejadan. Willy Wegner z Danii przekazał olbrzymią ilość slajdów dotyczących UFO, magazynów i duńskich materiałów gazetowych z lat 50, 60 i 70-tych związanych z UFO. Heikki Virtanen zaś przekazał ciekawe materiały od Finnish Research Group. Maurizio Verga z Włoch przekazał włoskie materiały książkowe o UFO. Z kolei światowej sławy badacz zagadek UFO Timothy Good pogratulował AFU zbiorów i gdy w 1998 r. odwiedził Szwecję był pod tak ogromnym wrażeniem pracy i kolekcji jakie uzbierano, iż przeznaczył 1 tyś. funtów na zakup dalszych magazynów. Faza 5:nowa biblioteka XXI wieku. Podział biblioteki na 3 segmenty (archiwum, nową bibliotekę i stary pokój z materiałami). Ole Jonny Braenne z Norwegii przekazał AFU 400 kilogramów norweskich materiałów dotyczących UFO. Materiały pochodziły od Braennego oraz wiodących ufologów w Norwegii lat 70 tych i 80 tych tj. Finna W. Kalvika (UFO-Bergen oraz głównego reprezentanta Norwegii w duńskim SUFOI) oraz Kolbjorna Stenodegarda. Obecnie AFU wciąż gromadzi mnóstwo kolejnych materiałów pochodzących z darów z całej Europy. Centrum AFU to miasteczko Norrkoping. UFO SVERIGE. Organizacja UFO-Szwecja powstała w 1970 r. Jest organizacją non-profit. Wydaje wysokiej klasy magazyn UFO-Aktuellt (4 razy w roku) oraz Raport Nytt 6 razy w roku. Ufo Sverige posiada 26 lokalnych grup rozsianych po całej Szwecji, ściśle współpracujących z centralą. Archiwa organizacji mieszczą się w Norrkoping i są to sławetne AFU, zatem jedne z największych na świecie. Celem organizacji jest m.in. badanie i ocena raportów z obserwacji UFO, nad terenem Szwecji. Każdego roku ponad 300 raportów dociera do centrum, są one bardzo starannie oceniane i wyjaśniane. W skład organizacji wchodzą wybitnie przygotowani badacze, posiada ona około 70 specjalnie wykształconych badaczy. Każdy kto pragnie zostać fachowym badaczem UFO może w ramach UFO Sverige przejść specjalny kurs przygotowujący do tego typu działalności. UFO Sverige blisko współpracuje ze Szwedzkim Instytutem Obrony oraz Towarzystwem Meteorologicznym. Organizacja utrzymuje także ścisłe kontakty z innymi tego typu organizacjami w świecie a także z organizacjami w krajach postocjalistycznych. Na czele UFO Sverige od 1991 roku stoi Clas Svahn, ceniony dziennikarz szwedzki, m.in. pisujący w największej szwedzkiej gazecie Dagens Nyheter. Jest on także vice szefem AFU oraz współwydawcą UFO Aktuellt. Na swym koncie ma wiele samodzielnych publikacji oraz książek, pisze także w ramach współautorstwa. UFO-NORGE Istnieje od 1973 r. i jest zgromadzeniem osób i grup z obszaru całego kraju zainteresowanych poznaniem i zrozumieniem natury zjawiska UFO. Organizacja ta zbiera, przerabia oraz studiuje wszelkie dostępne informacje o UFO z terenu Norwegii. Informuje o tych działaniach opinię publiczną poprzez m.in. Ufo Journal. Tak jak inne podobne organizacje stoi na gruncie naukowego podejścia w swych studiach w oparciu o badawczą metodologię. Stanowi zespół ludzi otwartych na wszelkie hipotezy tłumaczące to zjawisko ale nie obstaje przy żadnej z poszczególnych teorii. Na czele organizacji stoi Ole Jonny Braenne z Oslo. Komitet tworzą 3 osoby, oprócz tego istnieją jeszcze oddziały lokalne obejmujące poszczególne zakątki tego kraju, m.in. UFO-Norway South, UFO-Norway Middle itp. Ufo-Norge publikuje The UFO Magazine co kwartał. Zawiera on artykuły, listy od czytelników, przeglądy książek, oraz chronologiczną listę otrzymywanych raportów, zdjęcia zjawisk oraz opisy innych spraw. Swego czasu (1981-1988) organizacja ta publikowała Nordic UFO Newsletter oraz UFO-Norway News w języku angielskim. THE NORVEGIAN CROP CIRCLE GROUP (Norsk Korncirkelgruppe). Organizacja ta została ustanowiona w lutym 2000 roku. Jej naczelnym celem jest zbieranie i rejestrowanie wszelkich informacji na temat kręgów i piktogramów powstałych w Norwegii. Gromadzi dane zarówno przed okresem swego powstania jak i z czasu jej funkcjonowania. W Norwegii rejestruje się częstotliwość pojawiania się kręgów zbożowych, z tym że sporo w tej liczbie rejestracji zajmują kręgi lodowe bądź śnieżne. W 1991 r. zarejestrowano 1 krąg, w 1995 r. 3, w 1996 r. 2, w 1997 r. 3, w 1998 r. 1, w 1999 r. 5, w 2000 r. 1, w 2001 r. 5, w 2002 r. 2, w 2003 krąg lodowy. W 2004 r. nie zanotowano żadnego fenomenu.