By fundacjanautilus at 2009-03-04 Kiedyś jeden z profesorów z CENTRUM BADAŃ KOSMICZNYCH Polskiej Akademii Nauk w Warszawie przy ulicy Bartyckiej zapytany przez FN jak ocenia szanse, że ogromna asteroida uderzy w Ziemię zamyślił się, po czym odpowiedział: „Ogromne! Ale jeszcze większe są szanse, że zauważymy ją dopiero na kilka godzin przed uderzeniem w naszą piękną błękitną planetę!” Wydaje się, że jego ostatnie słowa potwierdza informacja z 3-go marca 2009. Asteroida o wielkości zbliżonej do obiektu kosmicznego, który rozbił nad Syberią w 1908 roku z siłą tysiąca bomb atomowych, minął Ziemię w bardzo bliskiej odległości w poniedziałek - informuje serwis Breitbart. Asteroida 2009 DD45 o wymiarach 21 na 47 metrów minęła Ziemię 2 marca 2009 o godzinie 13:44 GMT - poinformowali naukowcy z Towarzystwa Planetarnego. Obiekt minął Ziemię w odległości 72 tys. km od naszej planety (to jedna piąta odległości od Księżyca). To tylko dwukrotnie większa wysokość na jakiej krążą okołoziemskie sztuczne satelity. Rozmiar 2009 DD45 jest zbliżony do obiektu (asteroida lub kometa), który rozbił się nad Tunguską w Syberii 30 czerwca 1908 roku, niszcząc obszar o powierzchni dwóch tys. km kwadratowych. Ateroida 2009 DD45 została dostrzeżona w sobotę przez astronomów z Australii. Źródło: breitbart.com Aby trochę „wzbogacić” tę wiadomość mała próbka „snów czytelników FN”. Mamy pokaźny zbiór opisów snów, w których głównym bohaterem była ogólnoświatowa katastrofa. Oczekują sobie one spokojnie na publikację, a przy okazji tego tekstu dwa wybrane dosłownie „na chybił trafił”. -----Original Message----- From: xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx Sent: Friday, October 31, 2008 5:56 PM To: nautilus@nautilus.org.pl Subject: 2012, tarcza antyrakietowa, sen. Szanowna redakcjo Nautilusa. Odwiedzam waszą stronę dość regularnie i podziwiam pracę, jaką wkładacie w przedstawianie ludziom faktów ogólnie lekceważonych przez "poważne" serwisy informacyjne. Czytałam na waszej stronie o snach dotyczących zdarzenia w roku 2012.Chciałabym się podzielić również swoim snem, jaki miałam ok 10 lat temu. Śniło mi się, że jestem u mojej mamy w kuchni. Jest środek dnia (ok 13,14), ciepło i słonecznie. Przepiękne, błękitne niebo. W pewnym momencie robi się ciemno, bardzo nienaturalny zmrok spływa na ziemię. Podchodze do okna, z myslą, że to może burza się zbliża, patrzę w górę i widzę na czystym, bezchmurnym niebie jakieś czarne punkciki, które szybko zbliżają sie do ziemi. Owe punkty okazuja się być dużymi meteorytami, ( odłamkami jednego większego?) które z niesamowita siła uderzają w ziemię. Widze blok naprzeciwko w momence uderzenia w niego takiego odłamka. Istny, potworny deszcz meteorytów. a krzyczę, panuje ogólny chaos, wszędzie słychać potworny huk eksplozji. Po jakimś czasie wszystko uspokaja się i cichnie. Żyję, moja mama również. Jakoś wydostajemy się z 4 piętra, w połowie zawalonymi schodami na dół, na powietrze. Wśród gruzowiska zbiera się grupa ludzi, dośc spora grupa zakrwawionych, zszokowanych i krzyczących ludzi. Wszędzie dym i ogień, ale my żyjemy. Ktoś przynosi radio na baterie, ponieważ nigdzie nie ma prądu. Z napięciem wpatrujemy się w radio, które nie łapie żadnej stacji. W końcu odnajdujemy jakąś falę na której ktoś mówi, że to co spadło,to były ODŁAMKI OGROMNEGO METEORYTU, KTÓRY ZOSTAŁ TU PRZED UDERZENIEM W ZIEMIE ROZBITY PRZEZ BROŃ, JAKĄ RZĄD USA ROZMIEŚCIŁ W TYM CELU NA RÓŻNYCH KONTYNENTACH NASZEJ PLANETY. Pamietam, że w tym śnie bardzo się zdenerwowałam. Krzyczałam, że jak rządy mogły okłamywać nas, zwykłych ludzi twierdząc, że to tylko jakieś instalacje obronne? Że ten cały Armageddon to tylko wymysł zwykłych panikarzy i oszustów? Dlaczego nie uprzedzono nas, przed czymś tak potwornym? Choć od tego snu minęło juz sporo czasu, nadal dokładnie pamiętam to uczucie, jakie towarzyszyło mi podczas snu. Nie chciałabym przezyć czegoś tak potwornego na jawie. Dodam jeszcze iż w tym śnie nie miałam 19-20 lat, jak wtedy, kiedy mi się to śniło, tylko byłam o wiele starsza. Był to jeden z moich najbardziej realistycznych snów jakie przezyłam. Nie chciałabym sie wygłupić, ale od pewnego czasu, mam podejrzenie, teorię, że Tarcza Antyrakietowa, to jedynie przykrywka i tak naprawdę jest ona potrzebna do innych celów niz obrona antyrakietowa z terytorium Iranu, bądz Rosji ( czy innego kraju). Szczególnie jeśli zwróci sie uwagę na fakt, iz tarcza ma byc gotowa do 2012 roku. Pozdrawiam całą ekipę Nautilusa i dziękuję za poświęcenie mojemu listowi kilku minut. Dodam, że w chwili obecnej mam 30 lat. Mieszkam i pracuję w Szczecinie. Dane osobowe poniżej jedynie do wiadomości redakcji. Marta xxxxxxxxxxxxxxx I jeszcze jeden sen wzięty "na chybił trafił" z naszego katalogu wiadomości oczekujących na publikację. From: Marek xxxxxxxxxxxxxxx Sent: Tuesday, April 08, 2008 8:37 PM To: nautilus@nautilus.org.pl Subject: Sny o czerwonej gwieździe Witam i pozdrawiam całą załogę Nautiliusa. Jestem waszym czytelnikiem od mniej więcej pół roku czasu i staram się śledzić w miare możliwości i czasu ukazaujące się artykuły.Swojego czasu zaciekawiły mnie artykuły o snach w których ludzie widzieli wielką falę zatapiającą wybrzeża. Miałem pewne sny w których nie koniecznie widziałem fale ale powódz dużo wody, a także sny o upadających meteorytach powodujących wielkie zniszczenia. NIe przywiązywałem jednak do nich większej wagi i nie specjalnie dzielilem się nimi z innymi osobami gdyż często opowiadaliśmy sobie wcześniej o podobnych snach. Jednakże w lutym tego roku miałem 3 najdziwniejsze sny w swoim życiu, które były bardzo realne i uczucia które odczuwałem w tych snach bardzo mnie zaniepokoiły. Postaram się opisać najlepiej to co widziałem w tych snach. W pierwszym śnie byłem razem ze swoją dziewczyną idąc przez miasto wieczorem było wiele osób na uliach nienaturalnie jak na tą porę dnia zwłaszcza, że pogoda i ubiór wskazywało na to że jest jesień. Ludzie byli dziwnie przygnębieni było bardzo cicho mimo że było wiele osób na ulicy i co chwila ktoś spoglądał w niebo. Zdziwiło mnie to, że mimo że był wieczór była dziwna czerwona poświata nie wiem jak dokładnie to nazwać. W końcu ja także spojrzałem w niebo i ujrzałem coś niezwykłego prócz innych gwiazd widać było bardzo wyraźnie czerwono krwistą gwiazdę która była większa i jaśniejsza od innych. Poczułem wtedy uczucie lęku, przerażenia i niepokoju jakby ta gwiazda zwiastowała coś złego. Dwa następne sny, które mi się śniły w odstępie pare dniu były podobne do siebie. Był dzień a ja szedłem koło swojego domu było lato, gorąco żar lał się z nieba w które jednak nie patrzyłem czułem się dziwnie przygnębiony, smutny jakby coś zbliżało się ku końcowi. Choć słońce świeciło mocno to światło było czerwone i wtedy spojrzałem w niebo i znów to samo uczucie przerażenia a na niebie było słońce ,i gwiazda krwisto czerwona lecz tym razem wielkoscią dorównywała księżycowi i z pewnością to nie był księżyc. Trzeci sen był mocno zbliżony do drugiego tylko że więcej patrzyłem w niebo i spoglądałem na tę czerwoną gwiazdę była duża i wciąż czułem to samo straszne silne uczucie lęku i przerażenia. Co dziwne w każdym śnie było wiele osób prócz mnie lecz nikt specjalnie ze sobą nie rozmawiał i wszędzie panowała martwa cisza. (...) uznałem że mój sen nie koniecznie był zwykłym snem w ale czyms co może stać się w przyszłości. Mam pytanie do waszej załogi czy może dochodzą do was informacje o podobnych snach i czy macie może jakieś ciekawe informacje na ten temat. Z góry dziękuje za ewentualną odpowiedz. Wiele snów naszych czytelników zawiera inny element - "wielką falę". Wiele razy publikowaliśmy takie sny, ale zebrało się ich znów sporo, więc opublikujemy zbierając je w kolejny "pakiet".
By fundacjanautilus at 2009-03-04