Starożytne kultury wielokrotnie dały dowód na to, że ich wiedza znacznie wykraczała ponad to, co jest uznawane przez współczesną oficjalną naukę. Wiedza o życiu po śmierci, Bogu, niewidzialnym świecie – to wszystko było znakomicie znane ludziom żyjącym na ziemi przed setkami lat. Wśród przeróżnych ważnych informacji przekazywanych przez owe kultury jest także wiedza dotycząca symboli. Zakłada ona bowiem, że są określone kształty, które niosą ze sobą energię. Owej energii nie widać, nie można jej także wykryć za pomocą współczesnej nam aparatury, ale... ona istnieje. Nasz oficer Tomasz Czerka specjalizujący się w tłumaczeniach z języka włoskiego znalazł ciekawy tekst dotyczący tzw. Krzyża celtyckiego. Pojawiał się on dość często w artykułach na stronach FN, a wystarczy przypomnieć tylko historię z karpiem, który został wyłowiony przez Roberta Żmudę w 2001 roku. Karp miał z obu stron znak, który do dziś wprawia w absolutne zdumienie. Warto przypomnieć fotografię tej ryby (od czasu publikacji tekstu o tej rybie przybyło nam kilkanaście tysięcy nowych czytelników).
By fundacjanautilus at 2009-05-27 I jeszcze jedna rzecz "z dawnych lat" - mała animacja związana właśnie z symbolem celtyckiego krzyża na owej rybie. A teraz tekst przetłumaczony przez Tomasza Czerkę: SYMBOLIKA CELTYCKA W zielonej Irlandii narodziła się jedna z najbardziej tajemniczych kultur mitologicznych na świecie: magiczna kultura celtycka. Pogańskie mity irlandzkie ożywają w historiach o wróżkach, niezłomnych, nieustraszonych rycerzach, symbolach życia i śmierci, wreszcie odwiecznego, życiowego cyklu boskiego wszechświata. Tu właśnie spotyka się czysta esencja życiowa, płodność mężczyzny i kobiety, Bogini matka, Bogini natura, Bóg słońce, który jest źródłem życia wiecznego. Kultura celtycka wyraża się za pomocą licznych symboli. Poniżej przedstawiamy te bardziej ważne. Ptaki: W mitologii celtyckiej ptaki symbolizują przejście z życia do śmierci. Szczególnie te czarne uważane są za jedne z najstarszych zwierząt na świecie i razem ze pstrągiem i jeleniem, symbolizują odpowiednio wodę, powietrze i ziemię. Orła utożsamiano ze śmiercią Bogów, żurawia z bogiem morza Manganem, kruka z boginią śmierci, zaś kruk imperialny wiązany był z proroctwami i przesłaniami pochodzącymi ze świata zmarłych; również białe gołębie uważano za posłanników przenoszących wieści z zaświatów. Kapłanie druidzcy nauczali, że niektórzy ludzie posiadają dar interpretowania głosu kruków jako przesłania z zaświatów. Mysikrólik był również bardzo ważnym zwierzęciem w mitologicznej tradycji Celtów. Jego święto obchodzono 26 grudnia, w dniu św. Stefana, zwanym Wren Day. Do dziś w Irlandii uroczystość św. Stefana, pomimo źródeł chrześcijańskich, obchodzone jest według tradycji pogańskiej jako Wren Day (dzień mysikrólika uważanego za króla ptaków). Według tradycji mysikrólik swoim głośnym śpiewem zaprowadził rzymskich żołnierzy do schroniska św. Stefana, który został złapany i zamęczony. W przeszłości, według tradycji, łowiono mysikrólika i wieszano go na gałęzi ostrokrzewu. Obecnie na gałęzi tej rośliny wiesza się jedynie obraz ptaka, podczas gdy dzieci (zwani Wren boys) pukają do drzwi domostw, prosząc o datki (w hrabstwie Mayo). Natomiast w Kilbana (hrabstwo Clark) Wren boys to dorośli muzycy, którzy w kolorowych ubraniach grają na drogach miast, wędrując od domu do domu. Dzik: W kulturze celtyckiej dzik symbolizował siłę męską. Podczas gdy jego udomowiona wersja, czyli świnia, uważana była za pochodzącą z zaświatów. Według irlandzkiej tradycji to właśnie dzik jest autorem formacji na granicy między Irlandią północną i południową, znanej jako Black Pig’s Dyke. Byk: Według starożytnej mitologii celtyckiej jest on symbolem płodności, suwerenności i zdrowia. W antycznej Irlandii koronację nowego króla poprzedzało święto byka (Tabhfheis). Kot: W mitologii celtyckiej koty uważane były za strażników bram zaświatów. Tradycja pogańska wyraziła się na początku chrześcijaństwa w irlandzkiej legendzie “Podróż Maeludina”, gdzie zaświaty przedstawione są jako Wyspa Kota (dziesiąta wyspa). Poza tym, według irlandzkiej mitologii celtyckiej, opowiada się, że wiedźma Cait Sith była wielkim czarnym kotem z białą plamką na piersi. Natomiast w szkockiej mitologii celtyckiej ta sama kotka była wróżką, która żyła we szkockich Highlands. Kocioł: Kocioł jest wielkim garnkiem (jak ten używany do przyrządzenia polenty), który w celtyckiej mitologii i bajkach utożsamiano z przedmiotem rytualnym używanym przez starożytne ludy celtyckie do ceremonialnych biesiad, oraz podczas niektórych rytuałów pogrzebowych. Używano je do przyrządzania magicznych potraw, takich jak jedzenie, które nigdy się nie wyczerpuje, czy też mikstury należące do bogów (np. boga Dagda). Klasycznym przykładem jest sławny kocioł z Gunderstrup odnaleziony w Danii, który jest ważnym eksponatem związanym z kulturą celtycką z I wieku przed naszą erą. Należy podkreślić, że na odnalezionym w Danii pod koniec XIX wieku przedmiocie, na jego części zewnętrznej, znajdują się elementy zdobnicze ilustrujące poemat epicki Táin Bó Cúalnge. W środowisku pogańskim i Wicca, uważa się kocioł za kosmiczną macicę boskiej matki, oraz symbol śmierci i nowego życia. Krzyż celtycki: Krzyż celtyckie ma starożytne korzenie. Jego najstarszy wzór, który dotrwał do naszych czasów pochodzi z przez 11000 lat i podobnie jak wszystkie inne krzyże stanowi jeden z najstarszych symboli religijnych. Zasadniczo związany jest on ze słońcem (uważanym za boskie centrum wszechświata) oraz czasami z drzewem, symbolem życia, czy też ogólnie odnową życia. Poza tym symbolizuje on płodność męską (element prostopadły) oraz kobiecy (element okrągły). W każdym razie w Irlandii krzyż celtycki jest obecny tam gdzie znajduje się również bardziej współczesny krzyż chrześcijański. www.altrogiornale.org I jeszcze jedna sprawa, o której przypomniała nam „stała załoganta Nautilusa” Beata z Gliwic. Prawdą jest, że wiele nikczemnych ruchów (przykładem są narodowi socjaliści w Niemczech) wykorzystywało do swoich celów święte symbole. -----Original Message----- From: Beata [xxxxxx] Sent: Tuesday, May 19, 2009 3:44 PM To: nautilus@nautilus.org.pl Subject: post scriptum do art. z 4 maja br. Witajcie, Trochę (...) i dlatego mam zaległości w czytaniu materiałów na stronie internetowej Nautilusa.Nadganiam więc czas "niebytu" w sieci i czytam, czytam, czytam. Natrafiłam na artykuł z 6 maja br.:"Czy słynny ociekający krwią milionów ludzi przeklęty znak Sierpa i młota może być symbolem biblijnej bestii ? Czy to samo dotyczy swastyki ? Artykuł ciekawy ale swastyka została ukazana dość jednoznacznie - Swastyka = Hitler - a to nie całkiem jest tak. Postanowiłam więc napisac parę słów biorąc swastykę niejako w obronę. Wydaje mi się, że jest to zbyt długie na tzw. "krótką" wypowiedź na stronie pod tekstem więc przesyłam mailem. pozdrawiam Załogę :) Beata ps. czekam na dalsze wieści o kulach z Kazachstanu. Swastyka Chyba muszę wziąć w obronę swastykę. Nie należy utożsamiać tego symbolu z "biblijną bestią" czy Hitlerem. To tak wspaniały symbol, że Hitler wziął go sobie za wzór a przed nim uczynił to Giudo Karl Anton List, wiedeńczyk urodzony w XIX w., twórca podstaw mistyki Schutzstaffeln, elitarnej organizacji NSDAP. List kojarzył swastykę z germańskim symbolem wiru ognia, z którego narodził się wszechświat. Mogla to być jeszcze inna osoba, ale nie o tym mam pisać. Tak naprawdę do końca nie wiadomo od kogo Hitler przejął pomysł by swastykę uczynić godłem III Rzeszy faktem jest, że jest to krzyż gamma. Jeden z najstarszych solarnych symboli. Ramiona załamują się pod kątem prostym i mogą być skierowane w prawo to "swastika" lub w lewo to "sauwastika". Prawoskrętna to panowanie nad światem, życie wieczne. Lewoskrętna to śmierć i ciemność. Wybrane zostało "panowanie nad światem". Hitler dobrze się znał na mistyce, swoich ludzi wysyłał przez Himalaje do Indii w poszukiwaniu wiedzy mistycznej, wiedzy która pozwoli mu spełnić marzenia. Klasyczna swastyka to szczęście, gdzie najważniejsze miejsce zajmuje Świat Bogów. Po zastosowanej przez nazistów zmianie polegającej na obrocie płaszczyzny symbolu o kąt 45º w prawo, Świat Bogów zszedł na plan dalszy. Został. poniżony. Miejsce Boga zajął człowiek stając się nadczłowiekiem, stając się Bogiem. Koncepcja nadczłowieka została wprowadzona w czyn. Według znawców przedmiotu, Hitlerowi właśnie dlatego nie udało się zwyciężyć, dlatego nie udało się zawładnąć nad światem. Dlatego też doznał klęski iż poniżył Boga a pewnych zasad łamać nie wolno. Swastyka znana była już przed kilkoma tysiącami lat w dolinie Indusu. Już wtedy wybijano jej symbol na monetach i ozdabiano ściany. Dzisiaj jest symbolem szczęścia i dobrobytu. Współcześnie również umieszczana jest w Indiach na kartkach z życzeniami urodzinowymi czy ślubnymi wzmacniając tym samym skreślone w treści życzeń słowa szczęścia i bogactwa. Indie to nie jedyny kraj występowania swastyki. Była ona symbolem wczesnego chrześcijaństwa w jak najbardziej pozytywnym znaczeniu. Jej wizerunek zachował się w romańskich kościołach. Występowała też w motywach wzorniczych górali i to aż do 1939 roku (schronisko Murowaniec). Oprócz chrześcijaństwa symbol ten jest ważny – nadal - w buddyzmie i symbolizuje stopy Buddy. Można więc powiedzieć, że to „międzynarodowy” symbol, oczywiście w pewnym sensie. Jak bowiem zareagowałby przeciętny Polak (a nawet Niemiec), gdyby tak zobaczył na łańcuszku u krajana taką swastykę ? Każdy chyba zna odpowiedź na to pytanie i nie trzeba jej tu przytaczać. …. A tak naprawdę to atrybut Vishnu, symbol miłości, szczęścia …. Gdzież więc zrozumienie dla innej religii i tak dobrych cech ? Ps. Tekst pochodzi z mojej pracy podyplomowej złożonej w WSH w Pułtusku w 2001 roku a obronionej na Uniwersytecie Warszawskim na Wydziale Politologii. I jeszcze film (znaleziony przez wyszukiwarkę w sieci) o tym, czym naprawdę jest swastyka