To naprawdę wyjątkowa sprawa z wielu powodów. Po pierwsze po raz pierwszy (jeśli jest to prawda) widać tak spektakularne działanie sił, które nawet się nie śniły wszystkim laureatom Nagród Nobla wziętych razem i pomnożonych razy dziesięć. Po drugie sprawa zainteresowała nie tylko media, ale także naukowców. Po trzecie wreszcie ta historia doprowadziła do prawdziwej wściekłości ludzi, którzy za wszelką cenę chcieli zanegować, wyśmiać czy wręcz wytupać sprawę słynnego „Małego Buddy z Nepalu”. Czytelnicy stron FN znakomicie znają tę sprawę, ale na wszelki wypadek przypomnijmy w kilku słowach całą historię. 17 maja 2005 roku 16-letni chłopiec Ram Bahadur Bomjon usiadł nieruchomo pod drzewem i rozpoczął medytację. Wszystko zaczęło się od wycieczki Bomjona do Lumbini, gdzie urodził się Budda i gdzie znajduje się klasztor w Pokara w Nepalu i Dehradun w Indiach. Po powrocie z Lumbini właśnie 17 maja 2005 niedaleko wioski Ratanapuri w okręgu Bara ten niezwykły chłopiec usiadł pod drzewem i przyjął postawę medytacyjną. Jest to tradycyjna pozycja Buddy ze skrzyżowanymi nogami. Oczy Bomjon”a były zamknięte, a jego ciało opasane chustą. Drzewo, pod którym medytował chłopiec, znajduje się w lesie w okolicy Ratanapuri. Przez 9 miesięcy (!) chłopiec był nieruchomy jak skała. Według całej rzeszy świadków niie jadł, nie pił, praktycznie się nie poruszał. Jego medytacja stała się sensacją w regionie Azji, a materiały o nim ukazały się w kanale BBC. Każdy mógł na własne oczy przekonać się, że ten człowiek jest zdolny miesiącami nie przyjmować wody i pożywienia i w jakiś niezwykły sposób funkcjonować. Chłopiec nie był ani wychudzony, ani nie przejawiał objawów osoby wyczerpanej. Do miejsca jego medytacji ściągały tysiące ciekawskich, którzy obserwowali chłopca dzień i noc. Upadły wszelkie teorie o „tajnych rurkach” doprowadzających mu pożywienie lub wodę – wyraźnie działo się tam coś, co wykraczało poza ludzką wyobraźnię. Jedynym człowiekiem, który miał bezpośredni dostęp do medytującego chłopca, był jego wujek i jednocześnie mnich, Prem Lama. Zapewnia on, że przez wszystkie miesiące medytacji chłopiec nie przyjął nawet kropli wody. Medytację zaczynał z krótkimi włosami, które z tygodnia na tydzień były dłuższe. Prem Lama sam był zdumiony faktem, że przeraźliwe zimno nie wpłynęło w żaden sposób na medytację chłopca. Nie widać było także na nim żadnych śladów odmrożeń. Przebywający na miejscu lekarze z Nepalu bylu zgodni, że gdyby nie nadzwyczajna „boska moc” którą posiadł chłopiec, już dawno by nie umarł z wyziębienia organizmu. Na miejsce przybywały tysiące ludzi, niektórzy wyposażeni są w najnowszy sprzęt służący m.in. do termowizji. Dzięki temu mogli obserwować go także w nocy. Upadły podejrzenia, że nocą jest dokarmiany przez innych ludzi – wszystko wskazywało na to, że był to autentyczny fenomem pokazujący nieznane oblicze sił drzemiących w człowieku. Lekarze sporządzili raport Zespół 9-ciu lekarzy pracujących w pobliskim szpitalu zwrócił się z prośbą o możliwość obserwacji medytacji chłopca z bliskiej odległości. Doszło do niej 14 listopada 2005 roku. Lekarze przez ponad pół godziny znajdowali się w odległości 5 metrów od Bomjona. Według lekarzy podczas tych 30 minut dało się zauważyć trzy oddechy, raz przełknął ślinę i w tym momencie poruszył powiekami. Na czele zespołu stał dr Shah. „Nawet jeśli on je w nocy, to i tak nie potrafię znaleźć wytłumaczenia, w jaki sposób może on przebywać w tej samej pozycji przez 12 godzin każdego dnia” – powiedział po spotkaniu z dziennikarzami. Inny członek tego zespołu Dr Raj Dev Kushwaha zaproponował, aby zbadać poziom glukozy we krwi chłopca, gdyż to pozwoliło by jednoznacznie stwierdzić, czy odżywia się w nocy. Na pobranie krwi nie zgodził się jednak powołany przez władze komitet, gdyż nawet najmniejsze dotknięcie chłopca mogłoby przeszkodzić mu w medytacji. 11 marca 2006 roku chłopiec wstał z miejsca medytacji i odszedł w inne miejsce. Po pewnym czasie pojawiły się informacje o tym, że udał się do lasu wraz z grupą osób ze specjalnego komitetu, który miał za zadanie chronić chłopca przez tysiącami ciekawskich pielgrzymów. Chłopiec miał wtedy prosić, aby nie nazywać go reinkarnacją Buddy, gdyż on nie posiada jego energii. On może być jedynie Bodhisattva, osobą na ścieżce do poznania prawdy. Powiedział także (miało to miejsce 8 listopada 2006), że po kolejnych 6 latach osiągnie on właściwy stan. Jego przemiana zakończy się w roku 2012. Bomjom obecnie przebywa w tej chwili w dżungli Hallori w rejonie Bara na północy Nepalu. Funkcjonuje tam specjalny komitet, który stara się dbać o bezpieczeństwo chłopca. Jego nowe miejsce pobytu stało się już na tyle znane, że na miejsce przybywają kolejni pielgrzymi. Ram Bahadur Bomjom udziela błogosławieństwa przybyłym, a także zdarza mu się wygłaszać nauki. Nadal medytuje, choć tym razem nie robi tego non-stop. Od pewnego czasu nazywa się Palden Dorje. Mówi o tym, że świat jest na złej drodze upadku człowieczeństwa, zatracenie się w żądzy posiadania i władzy. Jedyną drogą ratunku dla świata ma być „dharma”, czyli odrodzenie się poprzez zwrócenie się ludzkości w stronę duchowości, czyli najważniejsze części ludzkiej istoty. Sprawa owego niezwykłego chłopca z Nepalu jest traktowana przez wiele osób jako modelowe oszustwo. Jak to? Przez tyle miesięcy nie jadł i nie pił? Oczywiście, że w nocy całe zastępy pomocników przynosiły mu jedzenie! Całymi dniami był nieruchomy? W nocy na pewno biegał wokół tego drzewa, a potem udawał w ciągu dnia medytację itp. Tego typu myślenie jest typowe dla ludzi zachodu, dla których realia Indii czy Nepalu są poza wyobraźnią. Tymczasem tam nie jest niczym szczególnym, że jogini potrafią miesiącami nie jeść czy pozostawać tygodniami bez ruchu będąc pogrążonym w głębokiej medytacji. Nie ma wątpliwości, że w ten sposób pokazują niezwykłe możliwości ludzkiego umysłu, który jest w stanie zapanować nad materią, czyli śmiertelnym ciałem. Sprawa owego „chłopca z Nepalu” ma jeszcze jeden, ciekawy aspekt. Na miejsce jego medytacji ściągali bowiem dziennikarze z całego świata bardzo często wyposażeni w specjalistyczny sprzęt noktowizyjny. Powstało wiele, znakomitych dokumentów. Zdarzały się całe tygodnie, kiedy Ram Bomjom był obserwowany 24 godziny na dobę przez specjalistyczne kamery. Powstało wiele filmów dokumentalnych na jego temat, ale... nam już wcześniej najbardziej podobał się amerykański dokument „The Boy with Divine Powers” (USA, 2006). Nie mieliśmy czasu go przetłumaczyć i dodać napisy, ale oto film ten pojawił się 6 czerwca w TVP2 pod tytułem „Młody Budda”. Przez błędne nastawienie naszej fundacyjnej nagrywarki HDD-DVD „uciekło nam” kilka minut początku, ale reszta i tak jest na tyle ciekawa, że zdecydowaliśmy się na wyjątek i... zaprezentujemy film na stronach. Osoby interesujące się przypadkiem tego nepalskiego chłopca na pewno dowiedzą się z tego filmu wiele rzeczy, o których wcześniej nie mieli pojęcia. Film naprawdę rzuca zupełnie nowe światło na tę sprawę. Specjalnie dla czytelników FN umieściliśmy ten film na naszej witrynie youtube. Film ten jest powszechnie dostępny od dawna w sieci (w tym na youtube), ale oto po raz pierwszy można go obejrzeć z polskim lektorem! Każdy człowiek interesujący się zjawiskami niewyjaśnionymi powinien chyba... obejrzeć ten film. Bo jest on naprawdę świetnie zrealizowany i wydaje się bardzo obiektywny. /przy okazji – ostatnio dostajemy informacje od youtube, że już niedługo zdobędziemy bardzo wysoko punktowane miejsce w rankingu najpopularniejszych witryn internetowych opartych o serwis youtube... jak tylko to się stanie, zdradzimy Wam więcej szczegółów!/ A teraz zapraszamy na obejrzenie filmu: