Od lat zbieramy zdjęcia, które mogą pokazywać zjawiska niewyjaśnione. W naszym archiwum jest jednak także katalog ze zdjęciami zjawisk naturalnych (chmury, niezwykłe refleksy świetlne itp.), które z tego czy innego powodu urzekły naszych czytelników. Chcemy zaprezentować kilka takich zdjęć, choć przy okazji na koniec pokażemy kilka takich, które mogą budzić wątpliwości co do swojej natury. Zaczniemy jednak od tak banalnego zjawiska jak chmur na niebie. Potrafią się one czasami ułożyć w sposób, które każdego potrafi wprawić w zdumienie. Oto chmury w kształcie leja, których zdjęcia zostały przysłane do FN wiele tygodni temu. -----Original Message----- From: Beata xxxxxxxxxxxx Sent: Saturday, July 11, 2009 4:52 PM To: nautilus@nautilus.org.pl Subject: Chmury przed burzą Witam Przesyłam ciekawe zdjęcia chmur, które zrobiłem komórką. Zdjęcia te były wykonane w Łodzi Mój kontakt :xxxxxx
By fundacjanautilus, shot with C902 at 2009-08-30 Jeśli mówimy o chmurze w kształcie leja, to warto zaprezentować także zdjęcie przysłane nam przez naszego stałego czytelnika.
By fundacjanautilus, shot with Canon EOS 40D at 2009-08-30 Czas na kolejne zdjęcia chmur, ale tym razem zrobione w Hiszpanii. -----Original Message----- From: Bogumiła xxxxxxxxxxxxxx Sent: Friday, April 17, 2009 8:15 PM To: nautilus@nautilus.org.pl Subject: Ciekawe zdjęcia :) 1 Witam Przesyłam bardzo ciekawe zdjęcia, które zrobiłam w 2006 roku w listopadzie na południu Hiszpani w okolicach Malagii, chciałabym aby zobaczyło je więcej osób, Pozdrawiam serdecznie wszystkich ludzi dobrej woli!!!! Bogusia
By fundacjanautilus, shot with HP PhotoSmart C945 (V01.54) at 2009-08-30
By fundacjanautilus, shot with HP PhotoSmart C945 (V01.54) at 2009-08-30

Czas na zdjęcie z Marsa kolejne z serii „podejrzanie wyglądający marsjański głaz”. -----Original Message----- From: Piter [xxxxxxxxxxxx Sent: Friday, July 03, 2009 1:13 PM To: nautilus@nautilus.org.pl Subject: mail od czytelnika Droga Redakcjo, Od wielu lat interesuję się tematyką zagadek tego i innych światów, a moją pasją jest astronomia i wszelkie rzeczy związane ze sferą niebieską. Od kilku ładnych lat interesuję się szczególnie Marsem, a co za tym idzie, również prawdopodobnymi pozostałościami po zamieszkującej niegdyś tę planetę cywilizacji. Po przestudiowaniu wielu różnorakich materiałów z różnych źródeł wypracowałem na ten temat pewne teorie. Wiadomo w jaki sposób odnosi się do tego oficjalna nauka, jednak to, co zobaczyłem na stronie NASA wprawiło mnie w osłupienie. Kiedyś widziałem podobne zdjęcie na stronie jakichś mało wiarygodnych poszukiwaczy sensacji, ale byłem przekonany, że to fotomontaż i nie zajmowałem się tym więcej. Aż do wczoraj, bo skoro znalazło się na oficjalnej stronie bądź co bądź poważnej instytucji, to raczej powinno być autentyczne. Fotografia nosi numer 2P171912249EFFAAL4P2425R1M1 i została wykonana przez pojazd marsjański o nazwie SPIRIT, wystrzelony z Ziemi przez NASA w 2003 roku. Chciałbym zwrócić Państwa uwagę na to zdjęcie (adres do strony internetowej podaję poniżej), gdyż bez większych problemów i bez zbytniego angażowania wyobraźni widać tam ... czaszkę. Po powiększeniu można rozpoznać inne szczegóły takie jak nos i szczękę. Pokazałem to zdjęcie 3 innym osobom bez mówienia o co mi chodzi i one też rozpoznały w tym kształcie czaszkę. Być może jest to jakaś stara sprawa i znalazło się już jakieś "naukowe" wytłumaczenie dla tego zjawiska, jednak ja jestem zupełnie zmieszany i nie bardzo wiem jak to traktować. Jestem ciekawy Państwa opinii na ten temat, może znają Państwo jakieś bliższe szczegóły, byłbym bardzo wdzięczny za jakąkolwiek odpowiedź. Pozdrawiam, Piotr xxxxxxxx oto adres do zdjęcia : http://marsrovers.nasa.gov/gallery/all/2/p/513/2P171912249EFFAAL4P2425R1M1.HTML PS. Chcąc zwrócić uwagę na to zdjęcie i poznać opinie innych na ten temat wysłałem ten link również do redakcji czasopisma "Nieznany Świat" jednak nie otrzymałem do tej pory żadnej odpowiedzi.
By fundacjanautilus at 2009-08-30 Od czasu do czasu na łamach portalu FN prezentujemy zdjęcia, na których “ktoś dostrzegł twarz”. Skoro pokazaliśmy zdjęcie z Marsa, może warto pokazać zdjęcie wykonane przez Krzyśka ze Słupska. -----Original Message----- From: krzysztof G /xxxxxxxxxxx/ Sent: Tuesday, April 14, 2009 11:01 AM To: nautilus Subject: zdjęcie Witam. Chciałbym się podzielić ciekawym zdjęciem zrobionym w pierwszy dzień świąt w miejscowości Unichowo,proszę zwrócić uwagę na okno z lewej strony komina(bez szyby).Pozdrawiam całą załogę .Krzysiek ze Słupska Tym razem nie będziemy robili żadnego przybliżenia, gdyż na zdjęciu jest wiele okien. W którym nasz czytelnik dostrzegł coś niezwykłego? Niech to będzie zagadka dla zainteresowanych tematem. Czas na kilka zdjęć z serii „Katalog FN – Niewyjaśnione”. Zaczynamy od naszego dobrego przyjaciela z Pomorza, Zbyszka. -----Original Message----- From: zbigniew_xxxxxxxxxxxxx Sent: Saturday, May 23, 2009 9:44 PM To: Kapitan Nemo Subject: Ciekawe zdjęcie Witam serdecznie, dawno się nie odzywałem, bo nie miałem nic ciekawego. Teraz mam ciekawe zdjęcie z mojej budowy, obiekt po lewej stronie. Pozdrawiam ZK
By fundacjanautilus, shot with DiMAGE Z5 at 2009-08-30 -----Original Message----- From: Dominik xxxxxxxxxxxxx Sent: Tuesday, August 04, 2009 11:57 PM To: nautilus@nautilus.org.pl Subject: foto Witam Fundacje Nautilus. Nazywam sie Dominik, bylem wraz z rodzinką na weekend w Wiśle na 46 tygodniu Kultury Beskidzkiej i zrobiłem rano siostrze fajne zdjęcie. Pozdrawiam :-)
By fundacjanautilus, shot with N95 at 2009-08-30 -----Original Message----- From: L xxxxxxxxxxx Sent: Wednesday, April 22, 2009 7:34 PM To: nautilus@nautilus.org.pl Subject: Re: Od FN,/B> > >Serdecznie witam Fundacje! W niedziele córka zrobila mi pare zdiec na spacerze.Jedno z nich zaciekawilo mnie a wlaciwie chmurka ktora jest nad moja glowa.Jest inna niz pozostale a do tego rzuca cien na niebo w poblizu jest czarna "kropka" a centymetr za nia i troche ponizej biala "kropka" przy zblizeniu widac jeszcze dwie.Na pozostalych zdiecuach tego nie ma do porownania posylam jeszcze jedno zdiecie zrobione w tym samym czasie i miejscu.Macie wieksze doswiadczenie w ocenianiu tego czy jest to cos ciekawego czy tez nie, mnie to zaciekawilo bo byli to inne niz pozostale chmury. Pozdrawiam
By fundacjanautilus, shot with u700,S700 at 2009-08-30 -----Original Message----- From: Krzysztof xxxxxxxxxxxxxxxx Sent: Sunday, August 16, 2009 11:33 AM To: nautilus Subject: Witam cala zaloge okretu i przesylam Wam zdjecia ktore zrobilem wczoraj tzn.15.08.2009 ok godz 21:00 na ktorym jest (no wlasnie co?) wykonalem te dwa zdjecia w odstepie ok 5.sec na jednym widac zielony (obloczek?) na drugim juz tego nie ma. Chcial bym nawiazac do waszego artykulu o dzieciach ktore posiadaja szusty zmysl i tak tez zainteresowalem sie moja 2,5 letnia corka ktora ni z tad ni z owad nie chciala wejsc do tego pokoju tylko zaczela tak jak by z kims rozmawiac,wiem ze to smiesznie brzmi ale mnie tez to bawilo kiedy nie postanowilem zlapac za aparat i zrobic kilka zdjec na ktorych pojawilo sie to cos. Prosze o wasza opinie w tej sprawie. Pozdrawiam Krzysztof xxxxxxxxxxxx Nazwisko do wiadomosci redakcji.
By fundacjanautilus, shot with FinePix S5600 at 2009-08-30 Czas na zdjęcia, które my nazywamy „Duch czy... nie duch” ;) Zaczynamy od fotografii w lesie. Według osoby, która przysłała nam to zdjęcie ten dziwny romb w tle... był zupełnym zaskoczeniem dla autora fotografii.
By fundacjanautilus at 2009-08-30 Na pokład Nautilusa nasz czytelnik przysłał artykuł z „Kuriera Litewskiego”. Chyba warto go przedrukować, bo jest tam także zdjęcie. Do Landwarowa zjawa zawitała… Helena Gładkowska Mimo że 19 lipca roku bieżącego pogoda nie usposabiała do spaceru (siąpiło) — Wita i Ligita Ogilbaite zdecydowały wieczorem, jak się nieco rozjaśniło, wyjść na spacer do rozlokowanego blisko ich domu starego landwarowskiego parku. Wita dopiero wczoraj wróciła do rodzimego Landwarowa na wakacje z kolegium spod Witebska. Tam studiuje weterynarię. Stęsknione za sobą siostry właśnie tu, w ciszy starych wiekowych drzew, chciały się nagadać o wszystkim, co za ten okres, kiedy ze sobą się nie widziały — wydarzyło. Powolutku, krok za krokiem, aby czas przechadzki wydłużyć — doszły do ulubionej groty kamiennej, którą nie tylko one, ale nawet ich pupil, czworonogi melancholijny Reks, bardzo lubi. Co prawda, tego wieczora, a zbliżała się godzina 20.30, kilka kroków przed tym miejscem pies stanął jak wryty. Zaczął gwałtownie szczekać. Rozejrzały się. W pobliżu nikogo nie było. Spróbowały go uspokoić, ale widząc, że nic z tego — dały spokój. Zresztą chciały zrobić nawzajem sobie zdjęcia, zanim nie zmierzchło. „Stań w tym miejscu — powiedziała Ligita do starszej siostry, a kiedy ta posłusznie stanęła z nieco pochyloną w jedną stronę głową, młodsza, z natury spokojna, wykrzyknęła: „Uciekajmy! Szybko!” I kiedy obie znalazły się nieco dalej od tego miejsca, drżąca jak w febrze Wita zapytała: „Co na ciebie naszło, że wrzeszczałaś jak opętana?”. Zdziwiona Ligita popatrzyła na siostrę i zapytała: „Czy nie czułaś, jak ta biała, mglista postać do ciebie się przytuliła? Właśnie z tej, lewej strony”. Owszem, Wita czuła zimno, a nawet miała dziwne dreszcze, ale nic, absolutnie nic, w trakcie robienia zdjęcia nie widziała. W naturze (czyli komórce) bardzo widocznie widać, jak do boku, wzdłuż całego ciała dziewczyny, jest przytulona jasna, biała, przejrzysta postać Fot. Ligita Ogilbaite
By fundacjanautilus, shot with 3600 slide at 2009-08-30 Wtedy Ligita pokazała jej swój telefon komórkowy ze zdjęciem zrobionym przed chwilą. Bardzo dobrze było widać, jak do boku Wity wzdłuż całego ciała jest przytulona jasna, biała, przejrzysta postać ludzka. Do następnego dnia dziewczyny trochę się uspokoiły, ale wiedzione ciekawością młodzieńczą zdecydowały znów przyjść na to samo miejsce. Trochę im zapewne kolana się uginały, ale mężnie doszły do miejsca, w którym wczoraj Reks szczekał i wył przeraźliwie. Dzisiaj był jak zazwyczaj spokojny, ale mimo wołania, namawiania, wabienia — kroku dalej nie zrobił, a odwrotnie — bardzo szybko uciekł z tego miejsca. Wtedy i siostry poszły za nim. Może by to dziwne zdjęcie i zostało sobie na pamiątkę w komórce, ale nasza redakcyjna koleżanka przyniosła je do pracy na ekspertyzę do fotografa, sadząc, że jest to defekt aparatu. Potem to samo zdjęcie wysłaliśmy do Wileńskiej Szkoły Ezoterycznej, skąd otrzymaliśmy potwierdzenie, że nie jest to wada sprzętu, a na zdjęciu obok postaci dziewczyny widać… zjawę. A takie, które według ezoteryków, często się zjawiają w naszym życiu, tylko że nie każdy umie takie rzeczy wyjaśnić, potrzebna jest odpowiednia wiedza. Po przestudiowaniu tego zdjęcia specjaliści danej szkoły orzekli, że jest to bynajmniej nie groźna zjawa (tak jak duchy dobre i złe — zjawy też takie bywają) — ta na zdjęciu nic złego nie przyniesie dla osoby, do której tego wieczora się przysłoniła… /..../ /całość dostępna pod adresem/ http://kurierwilenski.lt/2009/08/07/do-landwarowa-zjawa-zawitala/ -----Original Message----- From: ewelin_xxxxxxxxxx Sent: Monday, June 22, 2009 11:44 PM To: Fundacja Nautilus Subject: duch z cypru Witam ponownie, Przesyłam w załączniku skopiowane zdjęcie z portalu flickr. Zdjecie zostało zrobione w starej stodole a jakiejs wiosce na Cyprze. Niestety autor zdjecie nie opisal dokladnie gdzie. Zostawilam mu wiadomosc z pytaniem o lokalizacje owego miejsca. Pod zdjeciem byl napis "Posted on my forum by graham. He did not see this untill he downloaded the photo to his laptop !!" Nie wiem czy wierzyc w to czy nie ale faktycznie widac tam postac. Moze to i zart ale warto rzucic okiem... Pozdrawiam, Ewelina xxxxx
By fundacjanautilus at 2009-08-30 Na koniec jeszcze e-mail od naszego przyjaciela z Krakowa. Dotyczy on sprawy, którą już opisywaliśmy na naszych stronach. Pamiętacie drzewo ze ściętym konarem? Oto ten e-mail: Szanowna Fundacjo, Pretekstem do odwiedzenia Chrobrza stał się dla mnie materiał opowiadający o tajemniczym wizerunku, jaki ukazał się na miejscu po odciętym konarze. Wizyta w Chrobrzu była oczywiście znakomitą okazją, żeby porozmawiać z mieszkańcami i turystami, wymienić poglądy. Najciekawsze wątki rozmów, jakie przeprowadziłem 16 sierpnia pozwoliłem sobie przedstawić poniżej. Chroberz jest niewielką miejscowością położoną nad rzeką Nidą. Jak chce tradycja nazwa ma wywodzić się od przydomku Bolesława Chrobrego, który - jak pisze Długosz “... zbudował [tutaj] dla siebie zamek i (...) strudzony sprawami publicznymi odpoczywał ...”. Na wzgórzu zwanym Zamczyskiem stoi gotycko-renesansowy kościół Wniebowzięcia Matki Boskiej i św. Jana Kantego, wzniesiony w połowie XVI wieku z fundacji Stanisława Tarnowskiego. W półmroku wypełniającym wnętrze świątyni kryje się jej najcenniejszy skarb - wspaniałe renesansowe nagrobki. Na sąsiednim wzgórzu w cieniu starych platanów i lip ukrywa się klasycystyczny pałac Wielopolskich z 1850 roku. W jego murach mieści się dzisiaj Szkolny Ośrodek Dziedzictwa Kulturowego i Tradycji Rolnej Ponidzia. Dla tych, którzy chcą poznawać sekrety minionych wieków przygotowano liczne wystawy. Sporym zainteresowaniem cieszy się ekspozycja archeologiczna zatytułowana "Starożytne Skarby Ponidzia", poświęcona w głównej mierze odkryciom, jakich dokonano w pobliskich Pełczyskach. Urodzajne gleby lessowe przyczyniły się do tego, że na południowo-wschodnim krańcu Niecki Nidziańskiej dominuje dzisiaj głównie krajobraz rolniczy. 7500 lat temu żyzne gleby tej urokliwej krainy urzekły pierwszych rolników, którzy dotarli tutaj z południa Europy. Ci ludzie pozostawili po sobie wiele tajemnic, które archeolodzy wciąż odkrywają. Zwykle turyści chętnie przestępują próg pałacu, żeby przyjrzeć się również Galerii Geograficznej, eksponatom zgromadzonym w Izbie Pamięci Republiki Pińczowskiej, czy Galerii Regionalnej. Ale - jak mówią mieszkańcy - dziś cała Polska przyjeżdża po to, by na własne oczy zobaczyć zupełnie co innego : zadziwiający spektakl gry światła i cienia na miejscu po ściętym konarze starego jesionu. Konar ścięto w marcu, ale dopiero po pewnym czasie syn właściciela posesji zauważył coś, co przypominało namalowany na drewnie obraz. Wtedy był on wyraźniejszy. Jeszcze kilka tygodni temu nie było problemu, aby dostrzec go za dnia. Obecnie lepiej przyjechać tutaj nocą, oświetlić to miejsce lampką. Najlepiej jednak wykonać zdjęcie w podczerwieni. Tutejsze wieszczki (próbowałem dociec kto, ale bezskutecznie) utrzymywały, że obraz zacznie znikać po 15 sierpnia. I rzeczywiście tak się dzieje. Drewno powoli ciemnieje. Jaką postać przedstawiał pierwotny obraz? Zdania były podzielone. Jedni mówili, że Jezusa ukazanego w lekko przekrzywionej pozie. Inni, iż demona. Usłyszeć można było nawet głosy, że postać mrugała oczami. Byli też tacy, którzy nie mogli dopatrzeć się tutaj niczego. Tysiące ludzi przybywało do Chrobrza, oczekując rzeczy niezwykłych. Jeśli nie mogli dostrzec niczego na miejscu ściętego konaru, przyglądali się uważnie pozostałemu rysunkowi drzewa i odkryli też kolejne tajemnice starego jesionu. Ludzie wypatrzyli na wysokości jednego z rozgałęzień zarys pochylonej postaci Matki Boskiej. Tu i ówdzie podobno pokazywano sobie jeszcze inne rzeczy. "Ludzie nie przychodzą się tu modlić i nikt nie odprawia tu żadnych egzorcyzmów czy praktyk religijnych" zauważa autor cytowanego na stronie Fundacji Nautilus artykułu z prasy lokalnej. Niemniej moją uwagę przykuły leżące pod drzewem wypalone małe znicze, czy ślady po parafinie. Może w tym przypadku wyobraźnia nas zwodzi. I może wiele doniesień z Chrobrza jesteśmy w stanie wyjaśnić zjawiskami naturalnymi. Rzecz jednak polega na tym, aby nie narzucać tego co już wiemy, temu co dopiero możemy poznać. To najtrudniejsza część zadania. Bo przecież nie znamy innego poza ludzkim sposobu widzenia świata. Stosunkowo łatwo odciska on piętno na każdym zjawisku, na każdym zdjęciu. Szczególnie na takich jak te, które zamieściłem w załącznikach... Pozdrawiam ! Robert Buchta Na koniec kilka słów na temat „zakłóceń” podczas wchodzenia na serwis FN. Prosimy o jeszcze chwilę cierpliwości, wszystko jest na dobrej drodze. Niestety transfer okazał się dość trudnym przeciwnikiem, ale powoli sobie z tym poradzimy. Prawdę mówiąc cieszymy się z tego, że nasz serwis nie żyje z reklam i „ilości odsłon”. Nawet nie przypuszczacie, jaki ogromny komfort daje taka sytuacja... :) Mamy nadzieję, że razem z nami przetrwacie ten „trudny czas”.