Zjawisko UFO jest związane także z przypadkami Bliskich Spotkań III Stopnia, w czasie których uczestnik takiego spotkania nawiązuje kontakt z istotami przebywającymi w pojeździe. Wiele osób zadaje sobie pytanie, w jakim języku porozumiewali się obcy z takim człowiekiem? Otóż odpowiedź jest bardzo prosta: był to kontakt telepatyczny. Oznacza to, że słowa były słyszane „gdzieś w środku głowy” – jak to często opisują świadkowie.

Przebywając w Stanach Zjednoczonych mieliśmy okazję zapoznać się z przypadkiem Bliskiego Spotkania III Stopnia z 2009, w którym świadek usłyszał głos w głowie, aby wyszedł z domu. Kiedy to zrobił, zobaczył unoszący się nad polem jasny dysk (opis tego przypadku będzie za kilka dni w naszym „ufologicznym” serwisie, czyli www.emilcin.com).

Podobne przypadki takiego właśnie „telepatycznego kontaktu” znajdują się w dwóch materiałach, które są na naszej witrynie na youtube. Pierwszy to przypadek Lecha Chacińskiego z 2003 roku. Warto go przypomnieć – fragment opisujący kontakt telepatyczny jest około 2`30`` materiału wideo.

Czasami jednak dochodzi do kontaktu na odległość, podobnie jak miało to miejsce w historii z USA, o której wspomnieliśmy. Świadek ogląda obiekt unoszący się w oddali, a nagle słyszy „głos” ewidetnie pochodzący z takiego obiektu. Kolejny przykład z naszego Archiwum Wideo. Tym razem dotyczy wydarzenia z 1982 roku, które miało miejsce w Konstancinie. Około 3`15`` w materiale pani Bożena Sałyga opowiada, że także miała coś w rodzaju „przekazu” o tym, co się będzie działo za chwilę.

Kolejna relacja trafiła do FN na początku stycznia 2012 roku. Jej autorem jest kierowca, który 23 lipca 2011 roku wracał do domu trasą wokół Zalewu Kuźnica Warężyńska przy wyjeździe z Ratanic.

Była godzina pierwsza w nocy, kiedy nagle dostrzegł nad jeziorem czerwoną kulę światła. Miała ona około trzech metrów średnicy i jarzyła się bardzo intensywnym, czerwonym światłem. Kiedy wysiadł z samochodu, aby bliżej przyjrzeć się dziwnemu zjawisku, usłyszał w głowie bardzo wyraźny głos: „Jeszcze nie czas”.

Obiekt przez chwilę zmieniał barwy z jasnobiałej na czerwoną, po czym lekkim łukiem uniósł się do góry i następnie wystrzelił w niebo ginąć w chmurach. Wszystko odbywało się w całkowitej ciszy. Świadek jednak nie ma wątpliwości, że ów tekst „jeszcze nie czas” był komunikatem, który coś znajdujące się w tym obiekcie skierowało dokładnie do niego. W wakacje podczas trasy naszym NAUT-Mobile odwiedzimy tego świadka i nagramy z nim rozmowę.

Na koniec jeszcze jedna relacja „z ostatnich godzin”. Tu także wyraźnie mamy do czynienia z czymś, co możemy nazwać „Kontaktem telepatycznym”.

From: [….]

Sent: Thursday, March 01, 2012 9:52 PM

To: nautilus@nautilus.org.pl

Subject: niewyjasnione zjawisko ufo

dzien dobry.

pisze do was bo mam taka wewnetrzna potrzebe  opowiedziec to  komus, kto mnie nie wysmieje.

mam 54 lata, pochodze ze Szczecina i bardzo interesuje mnie temat UFO. ale to wydarzylo sie prawie 37 lat temu, mialam wtedy ca.17 lat. wiem na pewno ze to bylo okolo 1 godz  w nocy z niedzieli na poniedziałek (wrocilam akurat z naszego klubu na Żelechowie, bylo nudno to i poszlam do domu, ale ze mi sie jeszcze nie chcialo spac to wygladalam przez okno czy ktos z kumpli i kolezanek nie idzie juz do domu i tak od niechcenia spojrzalam na niebo.

To co zobaczylam na zawsze zmienilo mnie i moje zycie i spojrzenie na swiat. Ale to nie pasuje do dzisiejszych opisow o UFO ze spodki i swiecace kule,cygara i trojkaty. To co ja widzialam to flota statkow kosmicznych ,okolo 30-40 objektow wiekszych i mniejszych (jeszcze dzis widze je przed oczami) one byly jak w zasiegu reki bez najmniejszego halasu czy szumu posuwaly sie nad czubkami drzew wzdluz ulicy na ktorej mieszkalam.

Wszystkie mialy po kilka poziomow (pieter), mialy  okna, takie jak statki morskie (bulaje) w niektorych bylo widac swiatlo  tak jakby rozno kolorowe. Bardzo mnie ten widok zdziwil bo lecieli tuz nad moja glowa ca.5m prawie zagladalam im w okna. (mieszkalam na 2 pietrze ,dom jest 3 pietrowy.i tak sobie pomyslalam zabierzcie mnie ze soba i dostalam telepatycznie  odpowiedz ze nie moga mnie zabrac, ich planeta sie rozpadla a oni ocaleli i beda sie tu osiedlac, mialam odczucie ze tam sa ludzie tacy jak my, kobiety, dzieci i meżczyzni. (tak jagbym ich wyczuwala cala soba. byli przestraszeni, ale bardzo przyjazni. nie widzialam zadnej osoby, ale tak jakbym ich widziala jakims wewnetrznym okiem.

Przelot tych statkow trwal jakies 2-3 minut w tym czasie probowalam obudzic ojca , spal w tym samym pokoju co ja wygladalam przez okno, ale […] nie moglam go dobudzić.  Bardzo bylam zawiedziona ze nikt tego nie widzial. Nazajutrz gdy opowiadalam to ojcu to nie dowierzal a po kilku razach omawiania tego, to zabronil mi o tym möwic, pamietam tylko, jak powiedzial, ze nawet jak to jest prawda, to i tak nikt mi nie uwierzy a moge narobic sobie wstydu i klopotow ,no i ze pomysla ze  zwariowalam.

Ale ja nie dawalam za wygrana opowiedzialam to kolezance i kumplom ale oni tylko na mnie dziwnie patrzeli a w koncu zaczeli sie smiac mowili ze chyba mi sie snilo.(ale ja wcale nie spalam)nawet sie nie kladlam spac  do dzis opowiadam to znajomym i rodzinie przy okazji rozmow  na ten temat choc i dzis widze nie dowierzenia w ich twarzach.

i co ty na to drogi Nautilusie

M. [dane do wiadomości FN]

Porozumiewanie się za pomocą telepatii jest dane ludziom, którzy w rozwoju duchowym osiągnęli wysoki poziom. Wiemy, że bez najmniejszego problemu z naszym znajomym w ten sposób kontaktował się afrykański szaman. Jak opowiadał  - „po prostu zaniemówiłem, jak usłyszałem głos w swojej głowie!”

Nie ma wątpliwości, że wyższe od nas cywilizacje musiały także pójść dalej w rozwoju nie tylko technicznym, ale także duchowym. Porozumiewanie się telepatyczne jest tego naturalną konsekwencją.