Czym, a raczej kim jest „demon”? Mówią o nich wszystkie religie, ostrzegają przed nimi indiańscy szamani i buddyjscy mnisi. Od tysięcy lat ludzie przekazują sobie historie o tym, że jest coś niewiedzialnego gołym okiem, co wykazuje cechy osobowości, jest przepojone złem i potrafi zaatakować człowieka. W Fundacji Nautilus zauważyliśmy, że poszukiwanie książek o tym, jak należy postępować z przypadkami opętań demonicznych nie przynosi rezultatów.

Postanowiliśmy więc sami taką książkę napisać, rodzaj skryptu/poradnika. Ogromny materiał zebrany od tysięcy ludzi na przestrzeni ostatnich dwudziestu lat pozwolił ustalić to, co można uznać za jakieś elementy wspólne, typowe dla tego przerażającego zjawiska, jakim są opętania demoniczne.

Ta książka nigdy nie zostanie wydana, gdyż jej powstanie (a raczej powstaje cały czas w miarę pojawiania się kolejnych informacji) jest tylko i wyłącznie na nasz użytek. To nie jedyne takie opracowanie, ale… wracając do tematu istot demonicznych – są pewne zagadkowe i całkowicie niezrozumiałe znaki, że człowiek został przez taką istotę zaatakowany.

Oczywiście nie chodzi tylko o zapach (siarki lub gnijącego mięsa), przeraźliwe zimno pojawiające się „nagle i znikąd”, niezwykłe głosy wypowiadające bluźnierstwa w języku aramejskim (to język, którym wyraźnie posługuje się ta grupa – wiedzą o tym dobrze egzorcyści), ale są także elementy zupełnie niezrozumiałe i zagadkowe. Jednym z nich jest znak, który pozostaje na ciele ofiary po ataku demona. To trzy podłużne zadrapania, wyraźnie szramy na ciele, które sprawiają niesłychany ból i które często pozostają na całe życie.

W relacjach ludzi, którzy przysłali do FN swoje historie opowiadające o przypadkach opętania demonicznego bardzo często opisywali, że ofiara takiego ataku nagle „krzyknęła, że ktoś ją zranił w plecy”. Często takie osoby są ubrane w koszule, swetry i kurtki, a jednak po zdjęciu ubrania na plecach takiego człowieka widoczne są trzy potężne, zakrwawione szramy. Jak opisywał to jeden ze świadków:

- Wyglądało to tak, jakby ktoś tę kobietę trzy razy uderzył w plecy ostrą szablą… Mój ojciec opowiadał, że nie mógł uwierzyć w to, co widział. Te rany powstały w niepojęty sposób zrobione przez ubranie! […]

Owe „trzy szramy” doczekały się w naszym wewnętrznym skrypcie oddzielnego rozdziału, gdyż są wyraźnie jakimś znakiem rozpoznawczym. Nie może być przypadkiem to, że te wszystkie ataki złych, niewidzialnych bytów bardzo często związane są z wykonaniem na ciele ofiar ich ataków właśnie takiego znaku.

Ostatnio w jednej z telewizji komercyjnych był emitowany znakomity serial amerykański „Paranormal Witness”, który był u nas pod tytułem „Doświadczyć Nieznanego”. Jeden z nich pokazał moment, który na naszym pokładzie natychmiast wzbudził ogromne zainteresowanie. Dlaczego? Gdyż właśnie tam człowiek zaatakowany przez demona miał owe „trzy szramy”, które my tak dobrze znamy z historii zarchiwizowanych w Fundacji Nautilus.

W filmie „Deszczowy Człowiek” jest przedstawiona absolutnie rewelacyjnie prawdziwa historia, kiedy młody człowiek Don Decker w 1983 roku trafił do więzienia Stroudsberg, Pennsylvania. Zmarł jego dziadek, wyjątkowo zły i okrutny człowiek, który zresztą molestował go seksualnie w dzieciństwie. Na pogrzeb Dave Keenhold dostał przepustkę.

W jej trakcie przeżył najbardziej niezwykłe 48 godzin w swoim życiu, kiedy to duch zmarłego dziadka wyraźnie przemieniony w demona próbował przejąć nad nim kontrolę. W pewnym momencie demon zostawił na jego ręku znak owych trzech szram, który tak dobrze znamy z opowieści o atakach demonicznych.

Specjalnie dla czytelników FN umieściliśmy ten film na jednym z dwóch naszych serwisów wideo, gdyż naprawdę obejrzenie go powinno być obowiązkowe dla wszystkich interesujących się tą przerażającą sferą naszego życia, którą z taką zabawną zaciekłością kwestionuje tzw. „nauka akademicka”.  To unikalny materiał, gdyż wypowiada się tam zarówno policjant będący świadkiem dziwnych zdarzeń, jak i szef więzienia Dave Keenhold (Former Prison Narden). Co to znaczy Ladies & Gentlemen?

Otóż znaczy to dokładnie tyle, że można tę opowieść uznać za prawdziwą w stopniu absolutnym, gdyż trudno sobie wyobrazić naczelnika więzienia opowiadającego jakieś „wymyślone historie”. O tym, że takie historie zdarzają się i są prawdziwe, my wiemy znakomicie. Jeśli jednak ktoś ma jakieś wątpliwości, powinien obejrzeć ten film.

Stroudsberg, Pennsylvania, 1983

DESZCZOWY CZŁOWIEK - odcinek cyklu "Paranormal Witness" from FundacjaNautilus on Vimeo.

Źli ludzie potrafią zamienić się w demony po swojej śmierci - ta dobrze nam znana teza jest poparta historią, którą pokazał odcinek serii "Paranormal Witness". Jego tytuł to "Deszczowy Człowiek".

W tej sprawie pojawia się jeszcze jeden ciekawy wątek. Ostatnio w korespondencji do FN ktoś zapytał:

- Czy źli ludzie mogą zamienić się po śmierci w demony?

Otóż nasza odpowiedź na to pytanie jest jednoznaczna: absolutnie tak. Naszym zdaniem owe „upadłe anioły” o których ostrzegają wielkie światowe systemy religijne to są po prostu istoty duchowe absolutnie zbliżone do ludzkiej duszy, które w pewnym momencie przekraczają pewną granicę zła i mocy, która pozwala im na robienie naprawdę niewyobrażalnych rzeczy, które znamy z opowieści o opętaniach demonicznych. Tamten „świat” także ma swoje reguły, pewne prawidła. Te rzeczy są przed nami zasnute ciemną kotarą tajemnicy, a jedynie takie historie jak ta z „Deszczowym Człowiekiem” pozwalają nam poznać choć trochę z tej wiedzy dotyczącej niewidzialnego świata, która jest zamknięta przed zwykłymi śmiertelnikami.

Na koniec jedna rzecz dotycząca komentarzy po tekstami. Jedna sprawa to wydłużenie komentarzy i to już wkrótce się stanie. Druga jest innej natury... Piszemy o tym w oddzielnm poście w naszym XXI PIĘTRZE - to materiał wewnętrzny dla Załogi FN.

XXI PIĘTRO - sprawa komentarzy kliknij na link, aby przejść do tekstu