W magazynie Chabad, "HaKri'a V'hakedusha," z Tammuz 5704 (1944), który został wydany pod nadzorem Lubavitchera Rebbe szóstego, zamieszczony jest artykuł autorstwa G. Zarchi o rozdziale 93 Psalmów, oparty na Midrash i innych technikach naszych mędrców. Artykuł jest tak zbieżny z niedawnymi wydarzeniami że nie ma potrzeby, aby go adaptować i porównywać. Będziemy dosłownie cytować tylko wybrane paragrafy. " Tylko wtedy gdy ma miejsce nienaturalnie zdarzenie takie jak powódź ... przypominamy sobie że jest władcą tego świata,... " Ten rozdział psalmów został napisany przez boskiego poetę [ króla Dawida] w odniesieniu do dni Mashiach. Wskazuje na wydarzenia, które będą miały miejsce przed odkupieniem. Głównym tematem rozdziału jest to, że Żydzi żyjący w tych czasach zrozumieją znaczenie tych wydarzeń, że skończyło się wygnanie i zaczęło odkupienie. " Gevura odnosi się do Tory..." Poeta mówi dalej o czasie kiedy Bóg objawi się w stroju Gevura, a świat rozpozna i uzna Go jako króla. Wyjaśnia, że stanie się to w trakcie Dni Mashiascha przed odkupieniem, ponieważ Bóg nosił gevurę", którą sam dźwigał w przeszłości. Gevura odnosi się do Tory i Bóg dźwigał siebie samego jej siłą w czasie, gdy dawał Torę Żydom na Synaju. W tym czasie były tak silne grzmoty i błyskawice, że narody świata myślały że nastał jego koniec. Bilaam wytłumaczył im, że Bóg dawał swoją silną Torę swojemu ludowi i że księga ma siłę tworzyć i niszczyć światy. Odnośnie tego, poeta mówi że w czasie Dni Mashiascha, gdy Bóg będzie królem przez noszenie Gevury, nie będzie nosił nowej Gevury która zostanie stworzona dla nowych celów. To będzie stary strój z czasów nadania Tory, "Bóg da siłę swojemu narodowi". Bóg powstanie aby wypełnić na świecie Torę. I wtedy gdy Tora została dana po raz pierwszy towarzyszył jej dowód, że On jest władcą natury, tak też będzie i za drugim razem. Proces otrzymywania Tory będzie zawierał świadectwa potęgi, których celem jest to aby cały świat zaakceptował Torę. Jednak poeta kontynuuje," obdarzył się siłą": wielu będzie mylić się i myśleć że Bóg niszczy świat. " Bóg będzie królem przez wyczerpującą wielkość!" (psalm 93:1) Z reguły myślimy, że świat rządzi się prawami natury i całkowicie zapominamy, że jest Bóg, który rządzi naturą. Tylko wtedy, gdy ma miejsce nienaturalne zdarzenie takie jak powódź, trzęsienie ziemi, lub inne straszliwe zamieszanie przypominamy sobie, że istnieje władca świata panujący nad naturą. Wtedy wszyscy powiedzą, że Bóg jest królem! Odstawił naturę na bok i pokazał swoje zwierzchnictwo nad nią. Dlatego poeta pisze, że świat zostanie wzmocniony i "nie zachwieje się". Pozostaną jedynie Żydzi oraz Tora i znów będą wywyższeni: "Bóg da siłę swojemu narodowi." ... Już przed [stworzeniem] świata przygotowałeś tron swojego królestwa.(Ibid. 93:2) "Rzeki podniosą swój głos..." Celem stworzenia jest wzmocnienie Tory i Żydów; Tora - jak mówią nasi mędrcy " przez wzgląd na Torę, która nazywana jest "pierwszą", świat został stworzony. Już wtedy było uzgodnione, że Bóg zostanie ubrany w Gevurę aby wzmocnić miejsce dla Tory. Tym razem nie będzie to w celu zniszczenia świata, lecz w celu wzmocnienia Tory i aby wypełnić obietnicę - " i Bóg będzie królem całego świata" - przez to – świat zdobędzie wiedzę Tory ( i zaakceptuje ją) przez Żydów. „Rzeki podniosą Boga; rzeki podniosą swój głos, rzeki narobią dużo hałasu!(Ibid. 93:3)” " Bóg będzie podniesiony przez sprawienie że oceany zaryczą przed odkupieniem..." To znaczy, że ryk i gniew rzek wywyższy Boga. Jedynym tego znaczeniem jest to, że Bóg będzie wywyższony przed odkupieniem przez sprawienie, że oceany zaryczą. Przez ten dźwięk wszyscy zrozumieją że Bóg został wywyższony. Praktycznie rzecz biorąc wniosek z tego jest taki, że ryczące rzeki spowodują wielkie zmiany na świecie; na przykład: zatopią cały naród albo przynajmniej jego większą część. Tak katastrofa naturalna spowoduje rewolucję w ludzkim punkcie widzenia. Będą traktowali to jako karę boską. Jest także możliwe że ta katastrofa naturalna zmieni mapę polityczną świata przez łańcuch wydarzeń który zacznie się od narodu który utonął. Innymi słowy, przed odkupieniem będzie miał miejsce wielki ryk wody który wstrząśnie światem z taką siłą, że świat powróci do wywyższania Boga. Tak właśnie możemy rozumieć wers mówiący, że woda wywyższy Boga przez swój ryk i gniew. Dźwięk wielu wód sprawi że potężni ulegną i wtedy Bóg będzie tym potężnym. (Ibid. 93:4) W skutek niszczącej wody możni tego świata zostaną zniszczeni. Światowe imperia polegną w starciu z wodą, a ludzie zrozumieją i zgodzą się z tym że Bóg jest jedynym możnym w niebie. Ci którzy ustalą swoje wyznanie są bardzo lojalni; świętość dopasuje się waszym domom; Bóg będzie tam wiecznie! (Ibid. 93:5) Boski poeta kończy rozdział opisem świata po tym jak cała ludzkość uzna boskie królestwo. Świat powie, że przepowiednie o Bogu i odkupieniu narodu Żydowskiego były w całości prawdziwe. To znaczy, że w czasie pełnego odkupienia będzie oczywiste że: Żydzi powrócą do ziemi Izraela, Wielka Świątynia zostanie odbudowana, a wszystkie narody świata przybędą do niej, aby z bliska poznawać Boga. Wszyscy będą musieli przyznać, że nie jest to katastrofa naturalna tylko dzieło Boga..."; świętość powróci i spocznie w Wielkiej Świątyni, tak jak miało to miejsce w przeszłości i narody docenią to. Narody powiedzą także: " Świętość pasuje Wielkiej Świątyni"; świętość powróci i spocznie w Wielkiej Świątyni tak jak w przeszłości, a narody docenią to. Trzeba uznać że taka jest intencja poety, gdyż te obietnice nie zostały jeszcze spełnione. Nikt nie może powiedzieć "Ci którzy dają świadectwo są bardzo lojalni," że wszystkie przepowiednie się sprawdziły i nikt nie może powiedzieć, "Świętość pasuje twojemu domowi", jeżeli nie jest to prawdą. Narody poproszą Boga, aby już zawsze przebywał w Wielkiej Świątyni. To wskazuje na perfekcję odkupienia ludu Izraela - narody nie będą ich nękać i same zapragną aby Bóg był obecny w Wielkiej Świątyni. Tak więc, choć poeta pisze krótko, jego słowa są niezwykle zasobne w treść. Ten poemat zawiera wszystkie informacje o odkupieniu, włącznie z dniem odkupienia jak i Końcem Dni". Centralnym motywem rozdziału jest rycząca woda, która zademonstruje potęgę Boga i w sensie duchowym całkowicie zmieni ludzkość. Te ryczące wody będą znakiem początku pełnego odkupienia. Nastąpi po tym chwała Boga, Tory i narodu Żydowskiego, którzy zostaną wywyższeni w świecie, aż nastanie prawdziwy pokój i wszystkie przepowiednie wypełnią się w całości. Możemy jedynie czekać na te wielkie grzmiące wody, które zmuszą narody do przyznania że Bóg jest królem - wszyscy będą musieli przyznać, że nie jest to katastrofa naturalna, tylko dzieło Boga.