P. Bławacka w swojej ‘Doktrynie Tajemnej” wspomina o Pitagorasie, który dostrzegł związek między kosmosem, a muzyką.

„Pitagorejczycy twierdzili, że świat został stworzony z chaosu przez dźwięk i harmonię, a więc zgodnie z zasadami muzycznych proporcji. Uważali oni, że siedem planet znajduje się w harmonijnym ruchu, a odległości między nimi odpowiadają interwałom muzycznym i wytwarzają różne dźwięki o doskonałej harmonii, która jest najmilszą muzyką, niesłyszalną dla nas z powodu wzniosłości tych dźwięków i niedostosowania do nich naszych uszu."

„Z tego powodu wymagano od kandydata, który starał się o dopuszczenie do misteriów, aby już wcześniej studiował arytmetykę, astronomię, geometrię i muzykę, czyli nauki uważane za cztery fundamenty mądrości.”

Pitagoras przywiązywał do dźwięków i muzyki bardzo duże znaczenie. „Harmonia sfer” szkoły pitagorejskiej zakładała że kosmos i jego struktura ma kształt wielkiego dzieła muzycznego. Pitagoras wiedział to co nauka dopiero powoli odkrywa, drgania, wibracje, muzykę sfer.

 Saturn to szósta planeta układu słonecznego. Podczas swojej misji w 1979 roku sonda Voyager 1,2, przysłała na ziemię zdjęcia dziwnego geometrycznego kształtu, znajdującego się na biegunie planety. Gdy w 2006 roku sonda Cassini pojawiła się aby dokonać ponownych obserwacji planety, wir wyglądający jak heksagon nadal tam był. Kevin Baines naukowiec NASA stwierdził „Ten biegun posiada sześciokątny wielokąt, który otacza biegun na mniej niż 78˚ szerokości geograficznej północnej”.

 I kolejne stwierdzenie przez pracowników NASA, co do huraganów na nim występujących,” Na powierzchni Saturna nie ma oceanów, które mogłyby generować wyżej opisane zjawisko”. A jednak są one na tej planecie bardzo intensywne.Wspomniany sześciokątny wir posiada w swoim wnętrzu coś co można określić „okiem burzy”.

Na pierwszy rzut oka jest to obiekt wyglądający jak huragan, jednak naukowcy nie są wcale tego pewni. Andrew Ingersoll jeden z członków zespołu zajmującego się analizą zdjęć przysłanych  przez sondę Cassini wyraża tezę na ten temat „Wygląda jak huragan, ale nie zachowuje się jak huragan. Cokolwiek to jest, mamy zamiar skupić się na oku burzy i dowiedzieć się, dlaczego tam jest”.

 Kevin Baines jest znanym naukowcem  NASA, badając  spektrometrię światła widzialnego i podczerwonego stwierdził: "Nigdy nie widzieliśmy czegoś takiego na żadnej planecie. Co więcej, Saturn ma cienką atmosferę gdzie występują okrężne cyrkulacje i fale, stąd też jest to ostatnie miejsce gdzie można by przypuszczać, że powstanie tam jakakolwiek geometryczna figura".

A jednak możemy takie figury odnaleźć w kręgach zbożowych tu na ziemi, przekaz wydaje się oczywisty.

Oraz używany w praktykach religijnych, jako symbol.

Oraz oko Horusa.

Oko Boga

Wielokąt czy heksagram posiada jeszcze jedną specyficzną właściwość, zorzę, potężna i bardzo intensywna. Nick Achilleos pracownik University College w Londynie stwierdza: „ Zorza jest na tyle dziwna... że potrafi znikać co 45 minut zupełnie jakby jej wcześniej nie było. Wyjaśnienie tej tajemniczej osobliwości doprowadzi nas z pewnością do odkrycia nowych praw rządzących fizyką”.

Sonda Cassini wykryła jeszcze jedną charakterystyczną cechę Saturna. W 2002 roku odebrała ona emisję radiową z niego pochodzącą. Tajemnicza i piękna melodia wydobywająca się z Saturna rozchodzi się po przestrzeni kosmicznej, a na jego biegunie jak narysowany ręką Boga umiejscowiony jest heksagram. Tak wygląda ta niesamowita planeta, cudowne, majestatyczne pierścienie i niezbadany sześciokątny wir. Pierwszy raz usłyszeliśmy „muzykę” emitowaną z jej wnętrza. Dźwięki jakie wydaje są bardzo intensywne, a wspomniany heksagram wydaje się poruszać według rytmu tych dźwięków. 

 Pitagoras i wielu innych znało prawdę o budowie kosmosu. „Harmonia sfer” jaką głosił okazała się nauką o prawdzie, wszystko jest muzyką i wibracją. Te naturalne mantry docierają do nas z kosmosu choć człowiek od nie dawna je rejestruje, to od dawna o nich wiedział, gdyż mantry stosowane przez mnichów buddyjskich są zbliżone tonacją, a heksagramy używane w praktykach medytacyjnych łudząco podobne są do sześciokąta Saturna.   

 Cały świat który nas otacza jest wielką wibracją, cały wszechświat wibruje i manifestuje różne dźwięki o swojej własnej częstotliwości, choć często tego nie widać, wszystko jest w ciągłym ruchu.

 Jakiś czas temu Agencja Kosmiczna NASA odtajniła po 47 latach nagranie z misji Apollo 10. W 1969 roku trzej astronauci przemierzali promem obszary ciemnej strony księżyca, był to sektor w którym nie mieli łączności radiowej z ziemią. Usłyszeli wtedy dziwne, tajemnicze dźwięki, które towarzyszyły im około godziny, astronauci określili je jako „gwizd”. NASA na ujawnionym nagraniu udostępniła nie tylko sam dźwięk, ale i rozmowę między załogą.

"Słyszysz to? Ten gwizd?"

"To brzmi jak, no wiesz, muzyka z kosmosu."

"To rzeczywiście dziwna muzyka."

NASA utajniła na wiele lat to zdarzenie, i nikt do tej pory nie potrafił znaleźć logicznego wyjaśnienia na tą historie.

Członek misji kosmicznej Apollo 15 Al. Worden, opowiada, że było już kilka takich przypadków, gdy sondy kosmiczne rejestrowały dziwne fale, a  ludzie w kosmosie widzieli, oraz słyszeli rzeczy jakich nie umieli zdefiniować.

Jednak ludzie w starożytności o tym wszystkim wiedzieli. Znali znaczenie muzyki, wibracji i symbolikę jaką się posługiwali na wyrażenie, tej rzeczywistości. Była to wiedza, którą ktoś im kiedyś musiał przekazać.