Takie relacje są dla nas na wagę złota! Na własny użytek nazywamy je nawet "złotymi relacjami". Dlaczego? Już wyjaśniamy. Chodzi o to, że o tego typu przeżyciach opowiadają ludzie trochę „przy okazji”. Nie są to programy o śmierci klinicznej, o życiu po śmierci, o duszy itp. Po prostu nagle zaczynają relacjonować coś, co przeżyli naprawdę i co jest bezcennym świadectwem dla organizacji pozarządowej, której celem jest badanie świata po zakończeniu życia w fizycznym ciele, czyli Fundacji Nautilus.

Tego typu relacje dosłownie porażają swoją prawdziwością, gdyż nikomu nie zależy na wstawianiu „zakłamanych elementów” w historii o zupełnie innym wydarzeniu. Zawsze uważamy, że tego typu historie są absolutnie najcenniejsze w naszym archiwum. Mamy świetną wiadomość: mamy właśnie taką historię, zupełnie świeżą, która trafia natychmiast na górną półkę naszego Archiwum FN. Jeśli ktoś jeszcze nie wie o tym, że człowiek ma duszę, która po śmierci opuszcza ciało fizyczne, ale która potrafi także na chwilę opuścić nasze ciała w momentach tzw. śmierci klinicznej, to powinien… czytać ten tekst dalej!

Na ten bardzo ciekawy wątek związany z zagadnieniem „duszy opuszczającej ciało fizyczne” natrafił nasz czytelnik. Wykazał się bystrością i przytomnością umysłu natychmiast informując nas o tym wydarzeniu.

Witajcie,

Piszę wyłącznie anonimowo, być może Was to zainteresuje, w ostatnim czasie głośny temat dopalaczy i reportaż uwagi, gdzie kilkunastolatków po zażyciu tych specyfików przewróciło się na ulicy.

Po obejrzeniu materiału TVN i wywiadu z młodą dziewczyną zaciekawił mnie moment filmu 2 min 20s ek, gdzie dziewczyna opowiada jak ocknęła się poza swoim ciałem na chwilę widząc wszystko z góry, może to kogoś zaciekawi:

link: http://uwaga.tvn.pl/reportaze,2671,n/dopalacze-w-bielawie,234387.html

Pozdrawiam,

Obejrzeliśmy natychmiast ten materiał i… tak jest – absolutne bingo! To jest dokładnie klasyczne opuszczenie ciała fizycznego po zatrzymaniu akcji serca. Brawa dla naszego czytelnika! Szanse na to, że 15-letnia Sandra zdecydowała się „fantazjować o widzeniu świata z kilkunastu metrów z góry”? Zero. Z zasłoniętą twarzą w programie o dopalaczach wystarczyło, żeby opisała, jak utraciła przytomność i byłaby po stokroć bardziej wiarygodna w oczach ludzi nieinteresujących się zagadnieniem życia po śmierci. Ale ona zdecydowała się opowiedzieć prawdę. I chwała jej za to, bo dzięki temu my zyskaliśmy kolejną cenną historię do naszego Archiwum FN.

Możecie nam wierzyć, że każda z nich cieszy nas bardziej niż każda relacja osoby, która „chce opowiedzieć o swoim przeżyciu opuszczenia ciała”. Dlaczego? To proste – my tej osobie wierzymy, ale zawsze znajdzie się ktoś, kto powie „ona specjalnie…” itp. Tymczasem takie niewymuszone, spontaniczne relacje są dosłownie bezcenne ze względu na absolutną wiarygodność.

Ale czas na samą historię. Jak opisał nasz czytelnik jest ona do obejrzenia pod linkiem:

http://uwaga.tvn.pl/reportaze,2671,n/dopalacze-w-bielawie,234387.html

Po wejściu na stronę znajdujemy następujący opis całego wydarzenia.

Oglądając materiał można posłuchać 15-letniej Sandry, która w pewnym momencie opisuje swoje przeżycia po tym, kiedy zatrzymało się jej serce. Oto kolejne screeny z tego materiału:

I tak oto kolejna tzw. "złota relacja" trafia do naszego Archiwum FN. Mamy nadzieję, że pozwoli ona przekonać choć jednego człowieka do tej oczywistej prawdy, że mamy w sobie subtelne światło napędzające nasze ciała fizyczne. To ono sprawia, że myślimy i jesteśmy. Jest ono nieśmiertelne i po śmierci fizycznej nasza przygoda trwa dalej.

Wiemy z listów do FN, że takich ludzi jest całkiem spora gromadka, więc można śmiało powiedzieć:

- Był sens budować okręt Nautilus, skoro udało nam się przekazać prawdę choć jednej osobie na kuli ziemskiej!

Skoro o "złotych relacjach" mowa, to jeszcze jedna z naszego Archiwum FN.

W czasie spotkań ludzi "ze śmiercią" przeżywają niezwykłe doświadczenie. Widzą coś, co potem opisują jako "film z życia". Poszczególne sceny z życia przewijają im się przed oczami niczym film. Każde uczucie, każde ludzkie słowo jest gdzieś rejestrowane, a w momencie śmierci jest ono pokazywane. Oto bardzo ciekawa relacja o takim właśnie momencie. Pochodzi z filmu dokumentalnego "Bitwa o Atlantyk", który - co oczywiste - nie był bynajmniej o śmierci klinicznej! I dlatego jest to "złota relacja" dla załogi okrętu Nautilus.