Fundacja Nautilus prowadzi jeden z najważniejszych projektów w historii, czyli projekt „REGUŁY GRY”. Na podstawie tysięcy relacji przysyłanych przez ludzi dokładnie ustaliliśmy, co dzieje się z duszą człowieka po śmierci, a także jaki jest cel ludzkiego życia.

Piszemy o tym wprost w naszych serwisach bez żadnych jakże modnych „nikt tego nie wie” lub „podejrzewa się” itp. Tu nie ma miejsca na żadną wiarę – to czysta wiedza. Mamy sygnały, że nasze serwisy i prezentowane przez nas treści zmieniły dosłownie tysiące ludzi w Polsce, całkowicie przemodelowały ich poglądy.

- Jestem innym człowiekiem, szanuję zwierzęta, szanuję rośliny… przestałem być tak nastawiony na pieniądze dzięki temu, że czytam Wasz serwis – tego typu opinie naprawdę dostajemy tak często, że już przestaliśmy je cytować w naszej Kajucie Załogi (dział dostępny po zalogowaniu). Ostatnio po raz kolejny dostaliśmy e-mail od czytelnika, który napisał wprost – gdyby nie serwis FN nie byłoby mnie na świecie, bo popełniłbym samobójstwo.

- Przeczytałem tekst (w serwisie – przyp. FN) i już nigdy nie będę myślał o tym, aby to zrobić!  - takich e-maili także już nie cytujemy, bo to nie ma sensu. Najważniejsze, że ludzie już wiedzą, że Kreacja (nazywajcie to Bogiem jeśli chcecie – to to samo) tak stworzyła świat, że żadna żywa istota bez potrzeby walki o życie nie ma prawa zabić innej żywej istoty. Życie jest świętością miliard razy większą niż rozświetlone jądra gwiazd!

Pisaliśmy o tym setki razy. I powtarzać będziemy tysiące razy – każdy człowiek ma nieśmiertelną duszę, której celem jest doskonalenie i zbieranie doświadczeń poprzez kolejne wcielenia na Ziemi lub innych światach, a tych jest nieskończenie wiele (w tym na innych planetach). Od wielu lat na naszej planecie inkarnują się istoty z innych, wyższych światów, aby pomóc nam w momencie „przebudzenia”. Będzie moment, kiedy wszyscy rozpoznają takie osoby (to zwykli ludzie jak my wszyscy) na naszej planecie. I to także jest ważnym procesem stworzonym przez Kreację – wszyscy będą uratowani przed zatraceniem w niewiedzy czyli… zbawieni, choć to słowo akurat jest mało zręczne.

Ale wracając do głównego tematu – tym razem napiszemy o jednym z najcudowniejszych momentów, jakie w ogóle znamy. O jakim momencie mówimy?

To chwila, kiedy rodzice małego dziecka słyszą od niego tekst:

- Bo ja już kiedyś żyłem, miałem inną mamę i innego tatę, ale oni umarli…

Jeden z naszych kolegów z pokładu okrętu Nautilus przysłał w naszej „wewnętrznej poczcie” link do fantastycznego filmu, który został zamieszczony w serwisie youtube. W materiale „My 3 year old son tells me about his past life (true story)” młoda matka opisuje taką właśnie magiczną chwilę, kiedy po raz pierwszy jej syn powiedział jej o tym, że to życie nie jest jego „pierwszym życiem”, że już kiedyś miał rodziców, a także rodzeństwo, ale oni umarli, a on teraz ma „nową mamę, którą bardzo kocha”.

Materiał jest cudowny, bo pokazuje emocje, a ich nie sposób udać czy sfałszować. W Polsce takie nagrania są niemożliwe, gdyż taką osobę spotkałby natychmiast tzw. hejt, bo przecież „nie ma żadnej reinkarnacji, a w ogóle to jeśli jest dusza to żyje tylko raz” itp.

Ale nasza Latarnia Morska świeci się coraz silniej i jej światło dotarło do wielu ludzi, którzy dzięki takim właśnie publikacjom już wie, że:

1. Człowiek ma duszę
2. Jest reinkarnacja
3. Trzeba szanować wszystkie żywe istoty i czynić tylko dobro, bo tylko ono gwarantuje likwidację bólu i cierpienia, którego tak bardzo boją się wszyscy ludzie

Światło naszej latarni świeci się i tak całkiem nieźle, ale wkrótce – zapamiętajcie nasze słowa – zaświeci się jeszcze potężniej… to będzie zupełnie nowa jakość naszej pracy! Ale to uwaga na marginesie. ;)

Wracając do filmu zamieszczonego w sieci – jest on po angielsku, a nasza ekipa z „REGUŁ GRY” (projektu) jest tak zajęta dokumentowaniem 4 historii związanych z przypadkami reinkarnacji z terenu Polski, że po prostu nie ma czasu na pełne tłumaczenie tego filmu. Zamieszczamy go więc w oryginalnej wersji i gdzieś „z tyłu głowy” będziemy mieli tę wiadomość, aby ten film kiedyś zrobić z porządnym polskim tłumaczeniem.

/poniżej tłumaczenie wykonane przez osobę z komentarzy pod tekstem - dziękujemy! ;)/

Tłumaczenie tego filmiku z youtuba. --------------------

Tak więc, nie mam zbyt dużo czasu.. ale chciałam Wam szybko opowiedzieć historię, coś co przydażyło mi się dzisiaj. Byłam w moim samochodzie, gotowa by odebrać moją córkę ze szkoły. W samochodzie był także Abel. Abel był zmęczony, ale nie spał.

Zapytałam go co by chciał na obiad. A on odpowiada: "Mamo, moja mama umarła". Ja na to: "Twoja mama umarła?" On: "Tak, moja mama umarła. Ty jesteś moją nową mamą." Ja: "Jestem twoją nową mamą? Zawsze byłąm twoją mamą." On: "Nie, jestem moją nową mamą. Moja mama umarła."

Ja: "Ale, co ty (właściwie) chcesz powiedzieć? (Co masz na myśli?)" On: "Czy ty mnie wreszcie posłuchasz? Próbuję Ci powiedzieć, że jesteś moją nową mamą, bo moja mama umarła. I ty jesteś moją nową mamą i cie kocham, i cie całuje, i przytulam, i dotykam cały czas, bo cie kocham i ty mnie kochasz, bo jesteś moją nową mamą." Więc ja na to: "Hmmm, a co z twoim tatą?" On na to: "Tatę też mam nowego."

Ja: "Ta? Kto jest więc twoim nowym tatą?" On: "Ten facet z brodą." (ona dopowiada: mój mąż ma brodę) Ja (czyli ona): "Więc, co się stało z twoim starym tatą?" On: "No, mój stary tato też umarł." Ja: "Jak on umarł?" On: //ciężko mi teraz zrozumieć co ona mówi, coś jakby// "Ściany...w kierunku drzewa...i go podrapały...i potem był tam strażak...i ten gość z pistoletem...ale go złapali i wsadzili do klatki...ale mój tato umarł...on, on, on umarł." Ja na to: "Oh, czyli on ucierpiał?" On: "Tak, on umarł." Więc ja na to: "Czyli, kto jest twoim nowym tata?"

On: "Tato, no wiesz, tato, ten z brodą, to mój nowy tato. Więc ty jesteś moją nową mamą a on moim nowym tatą." O mój boże, to jest takie dziwaczne, miałam gęsią skórkę, o mój boże. I potem, bo on się już zaczął denerwować, bo ciągle go dopytywałam, żeby sprawdzić czy nie będzie zmieniał wersji, czy nie będzie mówił czegoś inaczej, ale on nie zmienił wersji.

Potem, jak już dojechaliśmy do domu, zjedliśmy obiad, potem byłam na piętrze w swoim pokoju, odkładałam pranie i go wtedy zapytałam: "Pamiętasz to co mi wcześniej mówiłeś?" On:" Tak, to że jesteś moją nową mamą." Ja: "No.." On: "Tak, bo moja mama umarła. I to sprawiło, że byłem smutny, i mój tato też umarł, i miałem brata i siostrę, i oni też umarli. Ale wy jesteście teraz moją nową mamą i nowym tatą." O mój boże, czy takie coś sie Wam kiedykolwiek przytrafiło?

Proszę, dajcie znać, bo jestem bardzo ciekawa, czy to może było jego poprzednie życie, czy coś. No bo wiecie, on mówił prezcyzyjnie, z detalami, coś czego normalnie żaden trzylatek by nie mówił. Więc, jestemn troche przestraszona, trochę się martwię. Także, jak macie jakieś historie, to napiszcie poniżej. Jaaaa, to takie dziwne. Ok, bedę w kontakcie.

Nara -------------------- koniec tłumaczenia

Publikacja powstała dzięki pomocy naszych kolegów z serwisu FN www.messing.org.pl, którzy poprosili o dodanie do tekstu historii z ich „półki”. Jest ona integralnie związana z prowadzoną dokumentacją w sprawie wspomnień dzieci z poprzednich żyć.

From: [dane do wiad. FN]

Sent: Saturday, March 30, 2019 10:14 PM

To: nautilus@nautilus.org.pl

Subject:

Szanowni Państwo,

dziś wyjątkowo nie o końcu świata, a o reinkarnacji. Już kilka razy przesyłałem Państwu zbiorówkę z tego co mówi mój syn Franek (aktualnie prawie 5 latek). Dziś przypadkiem "zabijając czas" na wykopie (wykop.pl) z ciekawości wpisałem co jest pod tagiem #reinkarnacja. Było to kilkanaście wpisów. Nic wartościowego poza... jednym wpisem ok. miesiąc temu. Zrzut ekranu w załączeniu.

pozdrawiam

Tomek

Polecamy także najnowszy wpis w naszym dziale XXI PIĘTRO - TWOJA HISTORIA

https://www.nautilus.org.pl/xxi-pietro,921,14-kwietnia-2019--powiedzialam-mamie-ze-nie-mialam-lewej-nogi.html