Fundacja Nautilus - Artykuły

Dziś jest:
Piątek, 22 listopada 2024

Nasze położenie na tej Ziemi wygląda osobliwie, każdy z nas pojawia się mimowolnie i bez zaproszenia, na krótki pobyt bez uświadomionego celu. Nie mogę nadziwić się tej tajemnicy...
/Albert Einstein/

Komentarze: 0
Wyświetleń: 7505x | Ocen: 0

Oceń: 2/5
Średnia ocena: 0/5

Zachowany w kajucie.

Dodaj do interesujących

Pt, 18 lis 2005 00:00
Autor: FN, źródło: FN

Czy to możliwe, że zmarli dają znaki żyjącym? Nasi czytelnicy twierdzą, że tak! Przedstawiamy kilka takich historii.

Te historię są przeważnie opowiadane na spotkaniach towarzyskich, rodzinnych itp. Dotyczą niezwykłych wydarzeń związanych z okresem poprzedzającym śmierć kogoś bliskiego lub następujących bezpośrednio po niej. Oto kilka przykładów „z naszej poczty”: Droga Fundacjo NAUTILUS! Z wielkim zainteresowaniem śledzę Wasz serwis, który nie ma sobie równych w Polsce. Chcę Wam opowiedzieć historię związaną ze śmiercią mojego wujka (brata mojego ojca), która miała miejsce 8 października 1973 roku. Wtedy miałam 8 lat i byłam razem z rodzicami w kuchni. Nagle na parapet naszej kuchni (moi rodzice mieli ogromną widną kuchnię z oknem wychodzącym na podwórko) usiadła ogromna sowa. Ten widok był tak niezwykły, że po prostu mnie i moją cała rodzinę zamurowało. Sowa stukała dziobem w szybę kilka razy, po czym odleciała. Moja mama była naprawdę w szoku i powiedziała, że to zły znak i że na pewno ktoś umrze. Kilka godzin później mieliśmy telefon w sprawie tragicznego wypadku, w którym uczestniczył mój wujek. Zakończył się ona jego śmiercią. Potem moi rodzice opowiadali, że niezwykła sowa pojawiła się dokładnie w momencie, kiedy doszło do wypadku (prawie do minuty). Zamieście proszę tę historię w nadziei, że ktoś jeszcze się do Was odezwie w podobnej sprawie. Bardzo dziękuje za to, że „jesteście” Pozdrawiam, Halina M. Warszawa I kolejny mail Mam do opowiedzenia dwie historie, które bardzo mnie zainteresowały. Zdarzyły się one w ostatnim czasie mojej mamie i babci. Przed śmiercią mojego dziadka, bylo to już siedem lat temu, mojej mamie przyśnił sie cmentarz. Przechadzała sie po nim i coś ciągnęło w ją w jakieś miejsce. Po kilku dniach dziadek zmarł i został pochowany w tym miejscu. Druga historia związana jest z tym, co działo się już po śmierci mojego dziadka. Przed 2 rocznicą śmierci mojego dziadka zaczeły dziać się dziwne rzeczy (moja babcia mieszka sama). I tak same przesuwały się przedmioty, coś zaczęło pukać w okno, było słychać jak ktoś siada i wstaje z fotela... chciaż nikogo nie było w domu, bo moja babcia mieszka sama. Wystraszona wysłała moją mamę do kościoła, aby odprawić mszę za dusze zmarłych. Po mszy wszystko ucichło!

Komentarze: 0
Wyświetleń: 7505x | Ocen: 0

Oceń: 2/5
Średnia ocena: 0/5

Zachowany w kajucie.

Dodaj do interesujących

Pt, 18 lis 2005 00:00
Autor: FN, źródło: FN

* Komentarze są chwilowo wyłączone.

Wejście na pokład

Rejestracja

Wiadomość z okrętu Nautilus

ONI WRACAJĄ W SNACH I DAJĄ ZNAKI... polecamy przeczytanie tekstu w dziale XXI PIĘTRO w serwisie FN .... ....

UFO24

więcej na: emilcin.com

Sob, 3 luty 2024 14:19 | Z POCZTY DO FN: [...] Mam obecnie 50 lat wiec juz długo nie bedzie mnie na tym świecie albo bede mial skleroze. 44 lata temu mieszkałam w Bytomiujednyna rozrywka wieczorem dla nas był wtedy jedno okno na ostatnim pietrze i akwarium nie umiałem jeszcze czytać ,zreszta ksiażki wtedy były nie dostepne.byliśmy tak biedni ze nie mieliśmy ani radia ani telewizora matka miała wykształcenie podstawowe ojczym tez pewnego dnia jesienią ojczym zobaczył swiatlo za oknem dysk poruszający sie powoli...

Artykułem interesują się

Poniżej lista Załogantów, których zainteresował ten artykuł. Możesz kliknąć na nazwę Załoganta, aby się z nim skontaktować.

Brak zainteresowanych Załogantów.

Dziennik Pokładowy

wszystkie wpisy

Sobota, 27 stycznia 2024 | Piszę datę w tytule tego wpisu w Dzienniku Pokładowym i zamiast rok 2024 napisałem 2023. Oczywiście po chwili się poprawiłem, ale ta moja pomyłka pokazała, że czas biegnie błyskawicznie. Ostatnie 4 miesiące od mojego odejścia z pracy minęły jak dosłownie 4 dni. Nie mogę w to uwierzyć, że ostatnią audycję miałem dwa miesiące temu, a ostatni wpis w Dzienniku Pokładowym zrobiłem… rok temu...

czytaj dalej