Fundacja Nautilus - Artykuły - Pękające lustra

Dziś jest:
Sobota, 23 listopada 2024

Nasze położenie na tej Ziemi wygląda osobliwie, każdy z nas pojawia się mimowolnie i bez zaproszenia, na krótki pobyt bez uświadomionego celu. Nie mogę nadziwić się tej tajemnicy...
/Albert Einstein/

Komentarze: 0
Wyświetleń: 11416x | Ocen: 0

Oceń: 2/5
Średnia ocena: 0/5

Zachowany w kajucie.

Dodaj do interesujących

Czw, 23 luty 2006 00:00
Autor: FN, źródło: FN

Pękające lustra i szyby traktowane są jako znaki dawane nam przez "kogoś". Czy to są ostrzeżenia, czy... wprost przeciwnie?

To zły znak! - tak najczęściej są komentowane wydarzenia związane na przykład z tym, że komuś pękło lustro lub szyba. Kiedy przeglądałam naprawdę sporą ilość relacji nadsyłanych do Fundacji zrozumiałam, że ten fenomen jest całkiem powszechny. Najczęściej wygląda to tak, że kiedy umiera bliska nam osoba, wtedy w domu z hukiem pęka szyba lub lustro. Oczywiście część z listów zawiera opisy sytuacji, kiedy to takie pęknięcie jest związane z ostrzeżeniem, przed wydarzeniem, które ma dopiero nastąpić. Myślę, że warto będzie się zapoznać z niezwykle ciekawą relacją, która dotyczy czegoś, co można odczytać jako ostrzeżenie. Nie pamiętam, który to był dokładnie rok, ale jak rozmawiałam z mężem, to myślę że 82. Nasza córka wyjeżdżała na praktyki studenckie do NRD, które wtedy były bardzo popularne. Dokładnie było to w sobotę, kiedy miała ze spakowanym plecakiem być tuż pod swoim wydziałem na Uniwersytecie Warszawskim. Tam miał na nich czekać samochód, którym cała grupa studentów miała pojechać na praktyki. W piątek wieczorem stała się dziwna rzecz, o której właśnie chcę Wam teraz opowiedzieć. Otóź kiedy córka poprawiała włosy nagle pękło lustro. Tu muszę powiedzieć, że nie pękło tak zwyczajnie, ale z ogromnym hukiem i pośrodku był taki ślad, jakby ktoś uderzył w to lustro z ogromną siłą. Ja wtedy byłam poza domem, ale opowiedziała mi o tym córka. Ten fakt mnie bardzo zaniepokoił, bo w mojej rodzinie się mówiło o tym, że pękające lustro to zły znak. Pomyślałam od razu, że może mieć to związek z wyjazdem córki na praktyki. Razem z mężem rozmawiałam o tym, ale on całą sprawę zbagatelizował. Ale najciekawsze wydarzyło sie następnego dnia rano, kiedy córka pakowała ostatnie rzeczy. Wtedy po prostu eksplodował kryształowy wazon, który kiedyś przywieźliśmy z Węgier. Był to tak potworny wybuch, że nigdy nawet nie przypuszczałam, że szkło może wydzielać taki odgłos. Wtedy dopiero córka zrozumiała, że są to jakieś ostrzeżenia. Po długiej rozmowie zgodziła się ze mną, że wyjazd na praktyki razem z całą grupą nie ma sensu i będzie lepiej, jeśli kupimy jej bilet kolejowy. Została w domu, a miała do nich dojechać dwa dni później. Wieczorem dostaliśmy przerażającą wiadomość, że autobus który miał zawieść studentów miał wypadek i że są zabici i ranni. To nawet nie był autobus, tylko taki minibusik, więc w sumie jechało w nim około 20 osób. Kiedy doszła do nas ta wiadomość zrozumiałam, że ktoś ostrzegł córkę przed niebezpieczeństwem i dzięki temu ostrzeżeniu ona zachowała życie. Jestem tego pewna. Nie wiem, czy kiedyś spotkaliście się z takim zjawiskiem, ale warto chyba opowiedzieć taką historię o pękających szybach, a na pewno ludzie zgłoszą się do Was i opowiedzą własne. Z uszanowniem Anna z Warszawy Od redakcji: dziękujemy za relację. Zawsze jest tak, że każdy artykuł na stronach Nautilusa powoduje natychmiastową reakcję naszych czytelników i odzew w postaci kolejnych historii. Jeśli zdarzyło Wam się coś podobnego lub słyszeliście o pęknietej szybie, napiszcie do nas: nautilus@nautilus.org.pl

Komentarze: 0
Wyświetleń: 11416x | Ocen: 0

Oceń: 2/5
Średnia ocena: 0/5

Zachowany w kajucie.

Dodaj do interesujących

Czw, 23 luty 2006 00:00
Autor: FN, źródło: FN

* Komentarze są chwilowo wyłączone.

Wejście na pokład

Rejestracja

Wiadomość z okrętu Nautilus

ONI WRACAJĄ W SNACH I DAJĄ ZNAKI... polecamy przeczytanie tekstu w dziale XXI PIĘTRO w serwisie FN .... ....

UFO24

więcej na: emilcin.com

Sob, 3 luty 2024 14:19 | Z POCZTY DO FN: [...] Mam obecnie 50 lat wiec juz długo nie bedzie mnie na tym świecie albo bede mial skleroze. 44 lata temu mieszkałam w Bytomiujednyna rozrywka wieczorem dla nas był wtedy jedno okno na ostatnim pietrze i akwarium nie umiałem jeszcze czytać ,zreszta ksiażki wtedy były nie dostepne.byliśmy tak biedni ze nie mieliśmy ani radia ani telewizora matka miała wykształcenie podstawowe ojczym tez pewnego dnia jesienią ojczym zobaczył swiatlo za oknem dysk poruszający sie powoli...

Artykułem interesują się

Poniżej lista Załogantów, których zainteresował ten artykuł. Możesz kliknąć na nazwę Załoganta, aby się z nim skontaktować.

Brak zainteresowanych Załogantów.

Dziennik Pokładowy

wszystkie wpisy

Sobota, 27 stycznia 2024 | Piszę datę w tytule tego wpisu w Dzienniku Pokładowym i zamiast rok 2024 napisałem 2023. Oczywiście po chwili się poprawiłem, ale ta moja pomyłka pokazała, że czas biegnie błyskawicznie. Ostatnie 4 miesiące od mojego odejścia z pracy minęły jak dosłownie 4 dni. Nie mogę w to uwierzyć, że ostatnią audycję miałem dwa miesiące temu, a ostatni wpis w Dzienniku Pokładowym zrobiłem… rok temu...

czytaj dalej