Wt, 18 sty 2005 00:00
Autor: FN, źródło: FN
Czy jesteśmy dziećmi Słońca ? Czyli krótkie studium o naturze powiązań między ludźmi, Ziemią i naszą gwiazdą stałą.
Słońce – bez niego nie powstałoby i rozwinęło się życie na naszej planecie. Źródło życiodajnej siły wciąż stanowi dla nas zagadkę. Zacznijmy od paru faktów odnośnie historii obserwacji gwiazdy oraz przyjrzyjmy się kilku procesom jakie zachodzą na jej powierzchni:
• 2000 rok p.n.e. Zaćmienia są obserwowane, opisywane i przepowiadane przez Chińczyków, później (około 600 roku p.n.e.) przez Greków.
• 350 rok p.n.e. Theofrast z Aten , jeden z uczniów Arystotelesa obserwuje plamy słoneczne gołym okiem.
• 280 rok p.n.e. Arystarch z Samos sugerując, że Ziemia podróżuje wokół Słońca wylicza przybliżoną odległość Słońce-Ziemia na 8 mln km.
• 190-125 lata p.n.e. Hipparkos wyjaśnia ruchy Księżyca i Słońca za pomocą epicykli. Ziemia w tej teorii jest centrum wszechświata.
• 23 rok p.n.e. Plamy słoneczne są obserwowane systematycznie przez Chińczyków.
• 140 rok n.e. Ptolemeusz publikuje tabele pozycji planet, oraz twierdzi że Słońce porusza się wokół Ziemi. To twierdzenie będzie się utrzymywało przez następne 1400 lat.
• 1530 - Kopernik sugeruje że sześć znanych planet krąży wokół Słońca po okręgach.
• 1609 - Kepler używa obserwacji Marsa przeprowadzonych przez Tyho Brahe’a do sformułowania praw opisujących ruchy planet. Oblicza odległość Słońce-Ziemia na 22.5 mln km.
• 1610 - O odkryciu plam słonecznych w Europie zapomniano, ponownie obserwuje je Galileo przez zbudowaną przez siebie lunetę.
• 1666 - Newton formułuje prawo grawitacji i za pomocą niego tłumaczy ruchy planet wokół Słońca.
• 1770 - Euler oblicza poprawną odległość Słońce-Ziemia równą 149 mln km.
• 1814 - Fraunhofer odkrywa 547 linii w widmie słonecznym.
• 1836 - Zaczynają się systematyczne badania zaćmień słonecznych.
• 1842 - Podczas zaćmienia w tym roku ponownie odkryte zostają protuberancje. Wcześniejsze informacje na ten temat znaleziono w rosyjskich kronikach średniowiecznych. Obserwowana jest też chromosfera i korona.
• 1843 - Schwabe ogłasza teorię że Słońce posiada tzw. cykl 11-letni aktywności. Swoje rozważania opiera na podstawie występowaniu plam słonecznych.
• 1851 - Korona zostaje sfotografowana po raz pierwszy podczas zaćmienia.. Jest widoczna jako słabe halo wokół Słońca
• 1852 - Sabine, Wolf i Gautier znajdują związek pomiędzy występowaniem dużych plam słonecznych, a burzami magnetycznymi na Ziemi
• 1868 - Podczas zaćmienia Secchi odkrywa nową linię emisyjną pochodzącą od nieznanego pierwiastka. Nazywa go helem (od greckiego boga Słońca - Heliosa)
• 1869 - Powstaje model Słońca, który zakłada że jest ono kulą gazową
• 1908 - Hale odkrywa występujące w plamach słonecznych silne pole magnetyczne.
• 1938 - Bethe stwierdza, że reakcje węgiel-azot i proton-proton są źródłem energii słonecznej.
• 1942 - Alfven tworzy teorię fal magnetycznych. Po raz pierwszy emisja radiowa Słońca jest rejestrowana przez radar.
• 1957 - Po raz pierwszy satelita rejestruje istnienie plazmy międzyplanetarnej.
• 1958 - Parker przewiduje istnienie wiatru słonecznego
• 1960 - Leighton odkrywa 5-minutowe oscylacje Słońca.
Ale to nie wszystko. Oto przykłady najważniejszych zjawisk będących efektem aktywności Słońca:
Pochodnia słoneczna, napędzana polem magnetycznym podnosi się z powierzchni Słońca i rozciąga na odległość ponad 590 000 km.
Słońce obraca się wokół własnej osi co 27 dni, a dowodzi tego obserwacja plam słonecznych na jego powierzchni. Na zdjęciu, będącym złożeniem wielu zdjęć powierzchni Słońca, robionych co dzień w sierpniu 1999, przez instrument MDI umieszczony na pokładzie SOHO, widoczne są te same plamy słoneczne "przemieszczające się" wraz z obrotem Słońca wokół własnej osi. Plamy słoneczne o temperaturze 5000 stopni Celsjusza, widoczne jako czarne, są chłodniejsze od otaczającej je powierzchni. Ich obraz zmienia się z dnia na dzień. Nasze Słońce wraz ze swym Układem Planetarnym, należy do zbioru 100-200 miliardów gwiazd naszej Galaktyki, zwanej też Układem Drogi Mlecznej. Galaktyka ma średnicę 100 000 lat świetlnych, a jej grubość w centrum wynosi 26 000 lat świetlnych. Słońce znajduje się w ramieniu Oriona a oddalone jest od centrum Układu o 27 000 lat świetlnych, oraz około 300 lat świetlnych ponad równikiem, w kierunku bieguna północnego Galaktyki. Słońce, jak i inne gwiazdy obiega centrum Galaktyki. Prędkość liniowa tego obiegu dla Słońca wynosi 220 km/s i okrąża ono centrum dookoła w ciągu 240 milionów lat, co stanowi tzw. ”rok galaktyczny”.
Powyższe fakty są bardzo ważne aby zrozumieć istotę oddziaływań Słońca na Ziemię i nas samych. Pojawiać się bowiem zaczęły różnego rodzaju prace stwierdzające, że w ciągu nadchodzących lat do roku 2012 i po nim na naszej planecie zachodzić mają niepokojące zmiany klimatyczne, a nawet w samym roku 2012 ma dojść do przebiegunowania Ziemi czemu towarzyszyć mają zmiany tektoniczne, trzęsienia ziemi, wylewy mórz i oceanów.
Doskonałe ujęcie całokształu odniesień zachodzących między Ziemią a Słońcem a poprzez nie z samym centrum Galaktyki oddali Majowie. Na podstawie odnalezionej i przybliżonej ludziom przez znanego pisarza, dr filozofii - Jose Arguellesa, wiedzy o niesamowitym module harmonicznym tj. kalendarzu Tzolkin (znaczy mniej więcej tyle co rachuba dni) wywnioskować możemy, iż w dniu 21 grudnia 2012 r. Ziemia wyjdzie z Galaktycznego Promienia Synchronizacji zwanego także Wielkim Cyklem Majów trwającym około 5125 lat, w który to promień weszła 13 sierpnia 3113 r. p. n. e.. Owo wyjście Ziemi z GPS oznaczać ma wejście Ziemi do Federacji Galaktycznej i jej dalszy rozkwit wraz ze zwiększeniem się u ludzi świadomości planetarnej. Majowie doskonale wiedzieli o prawach czasu, o związku jaki zachodzi między Hunab Ku czyli Centrum galaktyki a Słońcem, z którego to do Ziemi (konkretnie jej jądra – tj. ośmiobocznego kryształu kwarcu i żelaza) dociera informacja od Dawcy Ruchu i Miary (Hunab Ku). Ruch i Miara znaczą tutaj energię i jej limity. Zdawali sobie zatem Majowie świetnie sprawę z oddziaływań jakie zachodzą między Ziemią a Słońcem. Aby to sobie uzmysłowić proszę spojrzeć na poniższe fakty:
- Słońce obraca się w rytmie około 28 dni (Majowie postulują aby przejść na kalendarz Trzynastu Księżyców a zatem na 28 dni w miesiącu!!)
- Należy zauważyć , iż na szczycie aktywności na Słońcu - na Ziemi zachodziły rewolucje i poważne zmiany ideologiczne, zwiększa się liczba odkryć i patentów, zaś gdy liczba sztormów słonecznych maleje dokonywana jest największa ilość poważnych przestępstw kryminalnych (np. morderstw)
- Wg badań naukowych w okresach wzmożonej aktywności Słońca przeciętne wskaźniki śmiertelności są nieco wyższe choć zwiększa się także liczba urodzeń, stwierdzono, iż w okresach wzmożonej aktywności słonecznej piloci cechują się obniżoną sprawnością zawodową i popełniają więcej błędów .
Jak my, współcześni ludzie odbieramy owe zmiany aktywności słonecznej? Otóż zmiany te wpływają na nas i Ziemię poprzez 3 rodzaje naturalnych pól elektromagnetycznych. W ich wyniku Słońce wysyła w naszym kierunku tzw. wiatr słoneczny, który jest sprawcą powstawania mikropulsacji. Mikropulsacje nasilają się o określonych porach dnia. Obok nich, w naszym naturalnym otoczeniu występuje także rezonans Schumanna, który jest najważniejszym naturalnym oddziaływaniem elektromagnetycznym, jaki wpływa na organizm ludzki. Rezonans ten wznawiany1-2-3 razy na sekundę to drgania z częstotliwością 8 Hz, 14 Hz i 20 Hz, co ściśle jest powiązane z obwodem naszej planety. Oddziaływanie to jest rejestrowane za dnia na powierzchni ziemi w postaci fal elektromagnetycznych po każdym wyładowaniu atmosferycznym. Powstałe stojące fale elektromagnetyczne są odbijane od jonosfery i oddziaływują na powierzchnię globu. Amplituda drgań Schumanna osiąga maximum w godz. 10.00 – 12.00 utrzymuje wysokie wartości między 13.00 a 16.00 a spada po 17.00 . Co więcej zauważono, iż taką samą częstotliwość posiadają fale elektroencefalograficzne mózgu człowieka (EEG).
Rezonans Schumanna zasilany jest jeszcze tzw. cząsteczkami Zetta najbardziej energetycznymi cząsteczkami we Wszechświecie, a które jak się podaje, mają pochodzić jeszcze z czasów Wielkiego Wybuchu. Gdy docierają one do naszej magnetosfery rozbijają napotkane atomy i oddziaływują na ludzi. Ich pochodzenie jest nie do końca znane choć stwierdza się, że część tego promieniowania pochodzić może z radioźródeł Cygnus X-3, Herkules X-1 oraz z radioźródeł centrum naszej Galaktyki (dla Majów centrum to zwie się Hunab KU).
Wt, 18 sty 2005 00:00
Autor: FN, źródło: FN
* Komentarze są chwilowo wyłączone.