Księga Rodzaju 6:1-4 mówi nam: „A kiedy ludzie zaczęli się mnożyć na ziemi, rodziły im się córki. Synowie Boga, widząc, że córki człowiecze są piękne, brali je sobie za żony, wszystkie, jakie im się tylko podobały. Wtedy Bóg rzekł: Nie może pozostawać duch mój w człowieku na zawsze, gdyż człowiek jest istotą cielesną; niechaj więc żyje tylko sto dwadzieścia lat. A w owych czasach byli na ziemi giganci; a także później, gdy synowie Boga zbliżali się do córek człowieczych, te im rodziły. Byli to więc owi mocarze, mający sławę w owych dawnych czasach”.

Nefilim, czyli upadli, nosili także  inne imiona plemienne:

Emim (potworności),

Refa'im (osłabiający),

Gibborim (wielcy bohaterowie),

Zamzummim  (dokonujący wyczynów),

Anakim (o długich szyjach, vel noszący naszyjniki),

 Awwim (niszczyciele vel węże).

Według legend hebrajskich nefilim Arba założył miasto Hebron, nazywane także Kiriat-Arba, „miastem czterech” na pamiątkę czterech szczepów, którym dał początek Arba. Arba był ojcem Anaka. Synowie Anaka, Szeszaj, Achiman, Talmaj, zostali wygnani z Hebronu przez towarzyszy Jozuego. Z kananejskimi olbrzymami także walczył Kedorlaomer.

Przez Moabitów olbrzymi byli nazywani - Emim (postrachy), przez Ammonitów – Zumzummim vel Zuzim (krzątający się), przez Gileadytów zaś - Refaim (osłabiający).

W mitologii ugaryckiej występowali pod postacią upiorów

Według agad talmudycznych aniołowie zstąpili na Ziemię z polecenia Boga. Wkrótce potem ożenili się ze śmiertelnymi kobietami, a z tych związków zrodzili się giganci. Dwaj synowie upadłego anioła Simchaziego, Hamija i Haja, mieli prorocze sny, iż wkrótce na Ziemię zostanie zesłany potop. Gdy już nastąpił, jeden z gigantów, Og, król Baszanu, uratował swoje życie, bowiem uprosił Noego o wpuszczenie go do Arki

Apokryficzna etiopska Księga Henocha, której część pierwsza, zwana Księgą czuwających, rozwija przekaz Księgi Rodzaju 6, 1-4, traktuje o łączeniu się synów Bożych z córkami ludzkimi (Hen 6-36). Z tych związków poczęci zostali giganci, którym przypisywano czynienie zła na Ziemi, za co na ludzkość został sprowadzony potop.

Aniołowie ujrzeli kobiety ziemskie i za namową ich dowódcy, Szemihaza, złożyli przysięgę, że spłodzą z nimi dzieci. Dwustu aniołów zstąpiło na Ziemię, każdy wybrał sobie kobietę, którą nauczył czarów i zaklęć. Ze związków tych narodzili się giganci, wysocy na trzy tysiące łokci. Ponieważ ludzie nie mogli ich utrzymać, giganci obrócili się przeciwko nim. Księga Henocha przedstawia nefilim jako istoty niegodziwe, niszczące ziemię, zabijające ludzi i praktykujące kanibalizm. Jako potomkowie aniołów duchy nefilim nie mogły umrzeć tak jak ludzie podczas potopu, została im odebrana tylko ich ziemska powłoka, sami natomiast pozostali na Ziemi w postaci bezcielesnych demonów. Odtąd nękają ludzkość tak, jak robili to w czasach przed potopem, zazdroszcząc śmiertelnikom ciał i możliwości zbawienia.

Analogiczną legendę o pochodzeniu nefilim ze związków upadłych aniołów ze śmiertelnymi kobietami podaje Księga Jubileuszów. Według tego apokryfu Bóg w akcie gniewu za ich niegodziwości zesłał na nich szał i giganci pozabijali się nawzajem

Dlaczego istoty stworzone jako dobre same uczyniły siebie złymi?

Według św. Augustyna winą Szatana i innych zbuntowanych aniołów było nieuporządkowane upodobanie we własnej doskonałości. Orygenes, św. Tomasz z Akwinu, Jan Duns Szkot i wielu innych teologów wskazywało na miłość do samego siebie jako przyczynę odwrócenia się Szatana od miłości Boga, co przerodziło się w grzech pychy. Najpotężniejszy z aniołów, zafascynowany swą duchową naturą i autonomią, zerwał jedność z Bogiem, w konsekwencji pozbawiając się źródła swego istnienia i szczęścia. Według Akwinaty Szatan zapragnął osiągnąć szczęście w oderwaniu od Boga. Katarzyna Emmerich na podstawie mistycznej wizji, której kiedyś doświadczyła, tak opisuje upadek części aniołów:

Z początku wszystkie te chóry wychodziły z owego wyższego słońca jakoby w zgodzie i miłości. Naraz spostrzegłam, że jedna część tych wszystkich kół się zatrzymała; zatapiając się we własną piękność. Czuły własną rozkosz, widziały całą swą piękność i tylko sobą były zajęte. Najpierw wszystkie, przejęte uwielbieniem dla Boga, nie posiadały się od rozkoszy i radości; nagle jedna część, nie myśląc już o Bogu, zapatrzyła się we własną istotę. W tej chwili widziałam, jak owa cała część chórów jaśniejących upadła na dół i się zaćmiła, widziałam, jak inne chóry ich miejsca zajęły (Żywot i bolesna Męka Pana naszego Jezusa Chrystusa i Najświętszej Matki Jego Maryi wraz z Tajemnicami Starego Przymierza, według widzeń bł. Anny Katarzyny Emmerich i z zapisków Klemensa Brentano).

Czyli nie wiadomo czy był to tylko seksualny mezalians Aniołów, czy tez próba udoskonalenia rodzaju ludzkiego czy tez próba zabawy w Boga albo wywołania wojny z Bogiem.

Dodać trzeba, że najnowsze badania genetyczne dokonały już odkrycia genomów, które nie pochodzą z Ziemi, ale czy śladem bardziej wyrazistym pozostawionym przez ‘’Upadłych Aniołów’’ czy też naszych Stwórców [czyt. Obcych] nie jest przypadkiem zawarty w niektórych z nas a w zasadzie w naszej krwi – czynnik Rh minus.

I tutaj pojawia się tajemnica czynnika Rh minus, która posiada tylko około 15% ludzkiej populacji. Krew Rh minus jest pozbawiona Genomu Rezusa, gdyż czynnik plus posiadają wszystkie człekokształtne [ często określana z j. ang. Monkey Gene – Małpi Gen] i ma zupełnie inny skład odpornościowy. Jezus miał grupę krwi AB Rh minus – krew taką posiada tylko 1% populacji Ziemi. Największy odsetek Rh minus mają orientalni Żydzi Izraela, Baskowie w Hiszpanii i Francji, lud Berberów w Afryce Północnej [po ok. 30% populacji] , natomiast nie występuje u ludów obu Ameryk, Australii i Oceanii , oczywiście za wyjątkiem ludności napływowej.

Ciekawe jest również, ze krew z czynnikiem Rh minus ;

- pojawiła się ok. 40 tys. lat temu,

- osoby, które mają taki czynnik mają wspólne przeświadczenie, że Ziemia nie jest ich miejscem do życia,

- matka, która ma krew z czynnikiem RH minus atakuje swój płód, który ma krew Rh plus, traktując ten płód jak obcego , jest to nazywane konfliktem serologicznym, gdzie bardzo często jest potrzebna pomoc medyczna aby utrzymać ciążę,

- osoby mające czynnik Rh minus są bardziej odporne na zachorowania, należy podkreślić, że jest w Niemczech udokumentowany przypadek zachorowania mężczyzny na AIDS, która to choroba została zwalczona przez organizm tego człowieka w przeciągu 3-ch miesięcy,

- krew z czynnikiem Rh minus została nazwana, krwią błękitną, z powodu ciemnego miedzianego koloru, prawdą jest, że wiele rodów książęcych i królewskich w Europie posada właśnie czynnik Rh minus  [przykładem rodzina królewska w Wielkiej Brytanii – Grupa 0 czynnik Rh minus]

Należy podkreślić, że człowiek ‘’rozumny’’ pojawił się nagle w historii, a dowody na ingerencję w jego ‘’przyspieszony’’ rozwój są nie tylko wokół nas w postaci nowych odkryć archeologicznych, ale są najbliżej nas bo w nas samych, w naszej krwi.

Autor: Andrzej Kotowiecki

Pu publikacji dostaliśmy następującą wiadomość:

[...] Moja uwaga dotyczy artykułu Pana Andrzeja Kotowieckiego: " CZYNNIK Rh minus – BOSKI ŚLAD STWÓRCY JEST W NAS, W NASZEJ KRWI". Otóż nie ma czegoś takiego jak czynnki Rh-!. Rh- oznacza tylko i wyłącznie brak czynnika Rh+.

Cytuję za portalem https://parenting.pl/czynnik-rh:

"Czynnik Rh jest to substancja występująca w ściankach erytrocytów u 85% populacji, a jego obecność oznacza się jako Rh+. Nieobecność czynnika Rh jest oznaczana jako Rh-. "