Pewien stary, nieżyjący od wielu lat mistrz (obdarzony wręcz nieziemską mocą, co udowodnił nieskończoną ilość razy) w ten sposób kiedyś zwrócił się do swoich uczniów:

[...] Prosiłeś o pomoc i światło, które rozświetli ci ścieżkę w ciemności. A więc przyszedłem. Możesz po tym poznać potęgę modlitwy. Jeśli spełniasz swoje zadanie i modlisz się, wtedy i Ja spełniam Swoje i odpowiadam ci.
Stanowi to trwały łańcuch, którego nic i nikt nie może rozerwać.
Powiedziałem wyraźnie, że światło jest w każdym człowieku, lecz w niektórych jest ono silniejsze i może służyć za latarnię morską dla innych. To trochę tak jak z ojcem, który wie bardzo dużo i dziećmi, które wiedzą niewiele. Dlatego słowo „ojciec” w języku hebrajskim jest określeniem Boga.
Jestem twoim ojcem. Jestem twoją matką. Jestem twoim bratem i twoją siostrą. Jestem twoim początkiem, twoim życiem, twoim celem.
Czy twoja matka rozpoznała cię po urodzeniu? Czy twój ojciec rozpoznał ciebie, gdy wziął cię w ramiona? A twój partner? Czy powiedział: „Ach, to znowu ty”, gdy spotkał cię ponownie w tym życiu?
Ja, przeciwnie, przez wszystkie żywoty byłem przy tobie w postaci dyskretnego światła.
Ja jestem matką. Ja jestem ojcem. Ja jestem partnerem, ja jestem przyjacielem, który cię nigdy nie odstąpi. Jestem też takim samym światłem jak Ty.
Ja jestem ten wieczny, który zawsze jest przy tobie, który nigdy cię nie rozczaruje, lecz odbierze ci rozczarowania. Ty też nim jesteś dla mnie.
A co jest w tym wszystkim twoim zadaniem?
Że uwierzysz w te prawdy i będziesz mógł coraz bardziej według nich żyć.
Jeden człowiek, jedna modlitwa, jedno światło, jedna miłość. [...]