Więcej, więcej i więcej – to nie ma końca

 - Ciągle się porównujemy do ludzi, którzy mają więcej. Stąd jesteśmy niezaspokojeni, chcemy więcej i więcej. To niestety wiąże się z rabunkową eksploatacją naszej planety - mówi prof. Bogusław Pawłowski, szef Katedry Biologii Człowieka na Uniwersytecie Wrocławskim. Absolutnie prof. Pawłowski ma rację, ale jest jeszcze ciekawsza sprawa.

Ludzie są przekonani, że żyją tylko raz. Potem są co prawda rozliczani z tego, co dobrego lub złego zrobili w życiu, ale wraz ze śmiercią kończy się ich przygoda „życie na tej planecie”. Tego typu założenie ma mordercze skutki dla Ziemi. Cóż bowiem oznacza? Prostą rzecz: trzeba życie wyciskać jak cytrynę, a po nas choćby potom. Co nam z tego, że będzie zatrute powietrze na Ziemi, skoro my i tak martwi będziemy dwa metry pod ziemią? Co prawda niektórzy mówią, że robią to „dla swoich dzieci i wnuków”, ale umówmy się – liczy się przede wszystkim „nasza gra”, a skoro ona się skończy, to… reszta przestaje się liczyć. Wielki błąd wynikający z niewiedzy!

My przygotowujemy tę Ziemię także dla siebie, gdyż na nią wcześniej czy później wrócimy w nowej inkarnacji. Dramat braku wody pitnej czy powietrza niezdatnego do oddychania za 300 lat nie dotyczy jakiś „mglistych przyszłych pokoleń”, tylko nas samych. Czy teraz rozumiecie, jak fundamentalne jest przyjęcie przez ludzkość prawa reinkarnacji jako oczywistego prawa wszechświata? Być może dopiero pojęcie wędrówki dusz byłoby w stanie powstrzymać ludzi w ich diabelskim okrzyku „ więcej, więcej, więcej… wszak żyje się raz! Jeśli nie teraz, to kiedy?!”

10 samochodów? Chcemy mieć 20 i to tych najbardziej luksusowych, których powstanie wiąże się ze zniknięciem z powierzchni ziemi nawet całego lasu.

Domy? Pięć to za mało – są tacy, co mają dziesięć i więcej! I tak ze wszystkim. Także z ludźmi, których „chce się mieć na własność”, a kiedy partner lub partnerka „się znudzi”, to sięgamy po kolejnych i kolejnych. Więcej, więcej… wszak żyje się raz!

Musimy zmienić ten świat. I zrobimy to. A w zasadzie robimy to pisząc nawet ten krótki tekst do „Szalupy Ratunkowej”.