Dziś jest:
Środa, 18 czerwca 2025
Szczęście jest jak motyl: kiedy usiłujesz je złapać, zawsze wymyka ci się z rąk. Ale jeśli cichutko usiądziesz, to może samo do ciebie przyleci.
Nathaniel Hawthorne
Zachowamy Twoje dane tylko do naszej wiadomości, chyba że wyraźnie napiszesz, że zezwalasz na ich opublikowanie.
Adres email do wysyłania historii do działu "Pytania do FN": pytania@nautilus.org.pl
Pytanie dotarło do naszego pokładu „w ostatnich godzinach”. Jest dość ważne, bo dotyczy miejsca, w którym każdy z nas był wiele razy i w którym także wcześniej czy później się znajdzie. Poniżej pytanie od naszego czytelnika:
Czy z informacji które otrzymaliście jako Fundacja Nautilus możecie opisać jak wygląda nasz DOM DUCHOWY z którego przyszliśmy i gdzie wrócimy i jak to jest być duchem.
Tym razem nie będziemy odwoływać się do relacji osób, które opuściły ciało i w postaci astralnej mieli okazję zobaczyć ów – jak się Pan raczył wyrazić – „Dom Duchowy”. Pominiemy także wszelkie channelingi i inne relacje osób dorosłych, ale skoncentrujemy się na dzieciach. Zdarza się fenomenalna sytuacja, kiedy pamiętają one „miejsce, skąd przyszły”. Rozmawialiśmy z takimi dziećmi. Pytaliśmy ich, jak wygląda „tamten świat”. Poniżej kilka rzeczy, które otrzymaliśmy w odpowiedzi.
„Tam jest super – lepiej niż tutaj i jest światła dużo”
„Przez okno w chmurach mogłam obserwować mojego mamę i tatę jeszcze zanim przyszłam do brzuszka mamusi”
„Tam są duszki i Bóg, ale przez te duszki można przelatywać”
„Wszyscy tam byliście i będziecie… ty też!”
„Ja nie chciałem stamtąd wracać tu na ziemię, ale Bóg mi kazał”
„Jak zobaczyłem jak zabity leżałem, to tak ziuuuu poleciałem do aniołków i też byłem aniołkiem”
„W niebie nie trzeba jeść ani pić”
Wejście na pokład
Wiadomość z okrętu Nautilus
UFO24
więcej na: emilcin.com
Dziennik Pokładowy
FILM FN
Teleskop Webba sfotografował UFO?
Archiwalne audycje FN
Poleć znajomemu
Najnowsze w serwisie