Opowiem Państwu historię, która zawsze pozostanie dla mnie tą niewyjaśnioną i niezrozumiałą. Wiele lat temu wybrałam się z tatą na niedzielny spacer nad Wisłę w okolicy warszawskich Bielan. Po zejściu ze skarby dochodząc do ścieżki spacerowej biegnącej wzdłuż rzeki natknęliśmy się na trzy przypadkowe osoby, które przecięły nam drogę od lewej strony. Była to dziewczyna uprawiająca jogging, rowerzysta i jeszcze jakiś mężczyzna. Ludzie ci poruszali się w tym samym kierunku, ale każde z osobna. Nic niezwykłego. Zeszliśmy z ojcem nad rzekę, gdzie spędziliśmy zaledwie chwilę, może 5 minut. Wróciliśmy tą samą drogą i wtedy zdarzyło się coś, czego nie potrafię wytłumaczyć. Widziana przez nas wcześniej scena z przechodniami i rowerzystą powtórzyła się. Osoby te poruszały się z tego samego kierunku, co poprzednio, więc przecięły nam drogę od strony prawej.

Od razu zorientowałam się, że coś nie tak, że to musi być jakaś pętla czasu. Byłam tak zaszokowana, że nie miałam odwagi zapytać ojca, czy też to zauważył. Oczywiście jest logiczne wyjaśnienie: ludzie ci kręcili się w kółko. Jednak jest to mało prawdopodobne, żeby przypadkowe osoby wykonywały tę samą czynność w tym samym miejscu i dokładnie w ten sam sposób powtórzyły całą sekwencje mijania. Przede wszystkim miały na to za mało czasu.
Pozdrawiam.

[dane do wiadomości FN]

[...] Pisywałam już do Was wielokrotnie. Jestem medium i przydarzają mi się różne dziwne rzeczy w życiu. To, co spotkało mnie dwa dni temu jest (co najmniej) dziwne. Któryś raz w swoim życiu doświadczyłam tzw. efektu Mandeli (a może nie?). Mieszkam w zabytkowej części jednego ze śląskich miast. Przeprowadziliśmy się wraz z córką kilka lat temu. Codziennie do pracy jeżdżę tą samą drogą, mijam te same budynki i naprawdę znam na pamięć tę okolicę. Wzdłuż całej ulicy są usytuowane ponad 100 letnie domki z czerwonej cegły.

Mieszkają w nich ludzie o różnym statusie społecznym (jak wszędzie). Cechą charakterystyczną tej ulicy jest jednak to, że starsze panie, lub drobni pijaczkowie siedzą przed wejściami do kamienic i leniwie rozmawiają paląc papierosy. No i, dwa dni temu, idąc do jedynego w okolicy sklepu spożywczego nagle stanęłam jak wryta. Pośród domków z czerwonej cegły, po drugiej stronie ulicy stoi betonowy blok, nowiuteńki, z małym tarasem, położonym nad ulicą. I teraz naprawdę nie wiem, bo albo jestem tak ślepa, że nie zauważyłam betonowego, nowego, budowanego domu, albo jestem totalną ignorantką, która kompletnie nie rozgląda się na boki! No i teraz najlepsze!

Pytam rodzinę, co sądzą o tym nowym betonowym bloku przed sklepem - oni na to, co za bzdury wygaduję, przecież są tylko małe kamienice z cegły! Mój mąż poszedł do sklepu, wrócił i stwierdził, że po prostu wcześniej tego bloku nie zauważył. Są dwie możliwości - jakieś skrzyżowanie dwóch wymiarów, albo kompletnie mi odbiło, ponieważ w swojej głowie mam w tym miejscu tylko domy z cegły, a nawet kojarzę mieszkańców. Czy według Was Redakcjo istnieje logiczne wyjaśnienie tego faktu, poza moją szwankującą głową? Pozdrawiam serdecznie! [FN, październik 2018]