Witam, Chciałabym opowiedzieć moją smutną historię. Nie wiem sama dlaczego, ale chyba chcę ją przekazać osobom, które potrafią uwierzyć słowom nieznanej osoby.
 
Mój pierwszy kontakt ze śmiercią bliskiej osoby miałam 26 lat temu. Miałam 18 lat i w tym młodym wieku przyszło mi się zmierzyć z nagłą straszliwą śmiercią. Mój tata po powrocie z pracy, narzekał na ból głowy, siostra podała mu tabletkę przeciwbólową, kiedy chwilę potem poszła zapytać jak się czuje, tata leżał na podłodze, nie żył. Byłyśmy same w domu, mama była w pracy. Nie potrafię opisać okropności tamtej chwili. Mój tata, okaz zdrowia, nagle zmarł.

W pierwszą noc po Jego śmierci, przyśnił mi się, że wszedł do pokoju, w którym wszyscy rozpaczaliśmy nad jego śmiercią, uśmiechnął się i powiedział " Tu jest mi dobrze, przyszedłem się tylko pożegnać  z Sabcią (naszym psem)" To wszystko. Pamiętam ten sen mimo upływu lat i sądzę, że to był jakiś znak.

Niestety po 26 latach przyszło mi się zmierzyć jeszcze z większymi tragediami. Rok temu nagle zmarła moja siostra.
Przyjęta na oddział szpitala z bólami brzucha, już stamtąd nie wróciła. Zbyt póżno zdiagnozowano tętniaka aorty brzusznej. Była młoda, energiczna , kochająca życie. Osierociła dziecko. To było straszne. Jej śmierć wstrząsnęła nami wszystkim. Moja mama popadła w czarną rozpacz. W pierwsze dni i noce przytrafiały jej się niesamowite sytuacje.

Pierwszy przypadek to dokładnie w godzinę śmierci siostry (już następnego dnia), na komórce wyświetliło się zdjęcie mojej siostry. Bez jakichkolwiek działań kogokolwiek. W nocy z kolei samoczynnie włączyła się cicha muzyka z telefonu komórkowego. Kolejnego dnia ze ściany odpadł aniołek, którego siostra podarowała mamie. Nie miał prawa spaść! Wisiał na haczyku, nic się nie zerwało, po prostu został z niego jakby wypchnięty.

Krótko po śmierci siostry miałam sen, widziałam siostrę ale młodszą miało ok 20 lat, uśmiechniętą, pracowała w kawiarni (to nie jej zawód) i tylko się uśmiechała - nic nie mówiła. Moja mama nie mogła zaakceptować tego co się stało. Pogłebiała się w rozpaczy. Mówiła , że czuje jakby Gosia (moja siostra) chciała zabrać Ją do siebie.

Po czterech miesiącach od śmierci mojej siostry. W dzień moich urodzin spotkaliśmy się w domu mojej mamy całą pozostałą rodziną . Rozmawialiśmy , zaczęliśmy się uśmiechać. Zaczynałam mieć nadzieję, że wszystko jednak jakoś się ułoży. Moja mama miała taki dobry nastrój , chyba po raz pierwszy od śmierci siostry. Wyglądała tak promiennie. Rozjechaliśmy się do swoich domów w dobrych nastrojach. O godz ok 19 otrzymałam wiadomość od brata, że mama nie żyje. Zmarła samiutka w domu, nagle. Jej serce nie wytrzymało. Wraz z jej śmiercią umarła część mnie. Już nigdy nie będę szczęśliwa. Smutek i rozpacza zabija mnie każdego dnia.

Dzisiaj mija 10 mcy od Jej odejścia. Tak bardzo za nią tęsknię. Kiedyś umawiałyśmy się, że jeśli ktoś z nas umrze, to ten da innym znak, czy jest coś tam po drugiej stronie. Niby żart, ale obie wiedziałyśmy, że mówimy serio. W pierwszą noc śniła mi się mamusia, obejmowałyśmy się i płakałyśmy. Żegnałyśmy się. Wiem, że mamusia chciała się w ten sposób ze mną pożegnać. Często po śmierci mamy, rozmawiam z nią, błagałam żeby dała mi znać, czy jest tam jej dobrze, czy jest z siostą. I przyszła odpowiedż: Śniły mi się obie, uśmiechnięte, szykującę coś, chyba w kuchni. Uśmiechały się tylko.

Było tam bardzo jasno i przyjemnie. Obie były dużo młodsze. Ten sen uświadomił mi, że to nie mogą być przypadki, czy też efekty pracy mózgu. Sądzę, że jednak coś jest po śmierci i mam nadzieję, że kiedyś spotkam się z moimi bliskimi po tamtej stronie.

Zaznaczam, że jestem osobą bardzo twardo stąpającą po ziemi. Bardzo szczegółowo analizuję wszelkie, tego typu zjawiska . Jestem bardzo sceptyczna do tego typu zjawisk. Ale nie mogę negować sytuacji, które się powtarzają i są odpowiedzią na moje prośby. Przepraszam za trochę chaotyczny opis, ale to są straszne emocje i trudno mi je wyrażać. Chciałam się podzielić moimi smutnymi doświadczeniami, być może dlatego, że nie opowiadam o tym innym ludziom,  nie chcę ironicznego spojrzenia, albo głupiego komentarza.   Wiedzą o tym tylko najbliżsi, którzy mi zostali.
 
pozdrawiam serdecznie, cieszę się że mogłam się "wygadać" [dane do wiad. FN]

 
Po naszej publikacji o "zwiastunie śmierci, który otrzymał Krzysztof Jackowski" dostaliśmy jeszcze jeden opis podobnego wydarzenia, które prezentujemy poniżej.

[...] Grodków, 28 pazdziernik 2018 Dot [dane do wiad. FN ]Witam, 23 grudnia 2017 zmarla nam mama [...]  przy mnie i siostrze w szpitalu w Otmuchowie . 10 minut później podeszlismy do drzwi szpitala które były zamknięte przez metalowy SAMOZAMYKACZ przedni ramieniowy i nagle chcąc je otworzyć te drzwi otworzyły się na oścież 90 stopni wbrew prawom fizyki.

Te drzwi ciężko było otworzyć, małe dziecko albo starsza osoba nie otworzyła by te drzwi przez ogranicznik metalowego samozamykacza. Drzwi otwierały się na zewnątrz a wtedy nie bylo przeciągu także trzeba dodać że to byla sobota po godz 19 więc zero ruchu. Po wyjściu po prawej stronie jest budynek łączony. 3 minuty później podczas cofania auto wskazywało przeszkodę dźwiękiem a droga byla pusta. W dniu pogrzebu sp [dane do wiad. FN] tzn 27 grudnia 2017 w Starym Grodkowie zdjęcie mamy się przewróciło gdy wypowiadalem JEDZIEMY NA POGRZEB, świadek dziewczyna. Także inne znaki otrzymal [...]  oraz inne osoby z rodziny. Ł i E Ps przesyłam screen rozmów moje z siostra na temat tej sytuacji oraz drzwi które mają metalowy samozamykacz ograniczające samoczynny ruch drzwi. Drzwi które się otworzyły 10 minut po śmierci mamy.

I jeszcze jeden e-mail:

Z POCZTY DO FN: Gdy w szpitalu po ciezkiej chorobie umarla moja tesciowa byla noc...rozmawialismy z mezem w kuchni gdy nagle cos z hukiem spadlo w przedpokoju. Oboje zerwalismy sie sprawdzic co to... kolek rozporowy...? ... ale skad? Nie bylo skad... Nie cale pol godziny po tym przyjechala siostra meza ze swoim slubnym by poinformowac nas o smierci tesciowej. W nocy malle wowczas dzieci zle spaky. Ja poczulam najpierw czyjas obecnosc, cos szarego przemieszczajacego sie po pokojach... dzieci obudzily sie. Mlidsze zaczelo plakac. Maz byl najmlodszy i najbardziej rozpieszczany wsrod rodzenstwa przez matke. Ona rowniez uwielb iala dzieci swojego syna. Wowczas czulam Jej obecnosc mimo tego, ze fizycznie juz umarla. Balam sie... [...]