[...] Witam serdecznie załogę Fundacji Nautilus i Wszystkich zainteresowanych zjawiskami nie znanymi nie wyjaśnionymi na które napotykamy się każdego dnia. Chciałbym opowiedzieć sen, który po przebudzeniu mnie przeraził i pomyślałem sobie oby nigdy się nie spełnił. Wszyscy rozmawiają o wydarzeniach związanych z UFO, o obserwacjach pojazdów na naszym niebie. Nasze nastawienie i nasz umysł chyba nie jest jeszcze przygotowany na to spotkanie z ,,Obcymi”. Przyśniło mi się, że byłem na swojej działce letniskowej  na wschodnich terenach  Mazowsza. Wstaję i wychodzę z domu na zewnątrz. Jest jeszcze ciemno, ale z oddali widać nadchodzący świt.

I nagle na granatowym niebie widzę zawieszone bardzo nisko nad ziemią (ok.300 metrów)  obiekty obcych cywilizacji. Jest ich tak dużo, że patrzenie na nie sprawia przerażenie. I ten charakterystyczny jasnożółty ostry snop światła rzucany z każdego z obiektów na okolicę. Tylko światła i światła. Ja stoję i  patrzę się w górę, nie mogę o tych świateł oderwać wzroku.  Zastanawiam się - czy to już koniec. Czy tą manifestację tylko ja widzę, gdzie są ludzie, czy wszyscy jeszcze śpią. Nikogo nie widzę na podwórku.  I ta niesamowita cisza, która jakby zapowiadała chyba coś  złego. Na niebie jakby zaczęło się rozwidniać, a one nadal wisiały nieruchome i bezszelestne nad okolicą. Na co czekają ?. Nie widać ani słychać żadnych ptaków- gdzie one są. I ta ciągła niesamowita, przygnębiająca cisza.

Tak wygląda jakby ,,coś” miało za chwilę się wydarzyć coś miało nadejść. Pomyślałem sobie oby jeszcze nie teraz, jeszcze nie dzisiaj. Rozglądam się za siebie, ale nie widzę nikogo ze swojej rodziny, nie wiem gdzie oni są – czy tylko ja zostałem ?.  Te światła z obiektów cały czas rozświetlają okolicę. Bałem się  bo  wiedziałem, że nie ma możliwości cofnięcia tego wszystkiego. Skoro ,,Oni” mają takie możliwości to my nie mamy żadnych. I wtedy przerwałem ten sen, bo w sytuacjach trudnych , niebezpiecznych potrafię to zrobić.

Teraz siedzę w domu szczęśliwy i zadowolony że świat jest piękny, świeci słońce, otacza nas przyroda a w niej fruwają ptaki, te których mi brakowało w czasie snu. Zastanawiam się, czy ten sen jest zapowiedzią dla ludzkości nadchodzącej fali czegoś co ma się wydarzyć. W tym śnie nie czułem się bezpieczny a ich obecność raczej zapowiadała zło. Szczerze mówiąc , zawsze przeczuwałem a nawet wiedziałem że nie jesteśmy sami. ,,Oni” są i zawsze byli. Prawdę mówiąc od dawna czekałem na jakiś od nich sygnał, może znak, który by potwierdził ich obecność. A może sny przytaczane przeze mnie poprzez FN są właśnie tą zapowiedzią? Ten sen śnił mi się niedawno, dwukrotnie. Za każdym razem to zdarzenie wracało z tym samym przerażeniem i strachem. Wiem, że jest to dla nas  tak nieznane, niesamowite, że  nikt by się nie odważył na bezpośredni kontakt z ,,Obcymi”.

Dobrze się stało, że Fundacja Nautilus, zajmuje się tymi zjawiskami, naszymi snami, które możemy opowiedzieć bo mogą być zapowiedzią czego co może nas spotkać w nadchodzącej przyszłości. Sny są tak podobne do innych cytowanych. Czy to przypadek?                                                    

Pozdrawiam [dane do wiad. FN]

Orion_1957

From: [...]
Sent: Friday, May 3, 2019 11:13 PM
To: nautilus@nautilus.org.pl
Subject: Moje dośw. i pytania

Droga Fundacjo Nautilus
Witam Was serdecznie

Czytając wasz artykuł "BLISKIE SPOTKANIA Z UFO I SEN O EWAKUACJI ZIEMI" nasunęło mi się szereg pytań do Was. Od dawna chciałem do Was napisać, ale...

Na początek może napiszę parę słów o sobie i swoich doświadczeniach z pogranicza nieznanego a na końcu mam do Was kilka pytań.

Moje "niezwykłe" życie sprawiło, że dość wcześnie zacząłem zadawać sobie trudne pytania i zastanawiać się dlaczego doświadczam bólu i cierpienia ,a inni nie, dlaczego jestem inny, dlaczego tak czuję się obco wśród ludzi, bliskich. Dlaczego wszystko widzę jakoś inaczej niż inni ludzie. Również dość wcześnie zacząłem poszukiwać odpowiedzi: książki, publikacje, potem internet, (Was jeszcze jako audycja w radiu Zet od początku), medytacje itd., itp. Jak zacząłem szukać to dość szybko zaczęły pojawiać się odpowiedzi. Zacząłem być wręcz zalewany wiedzą z którą nie potrafiłem sobie poradzić psychicznie. Musiało minąć w sumie około 20 lat żebym mógł sobie wszystko w miarę poukładać w umyśle.

Teraz już wiem, że dość wcześnie zacząłem być porywany przez obcych. Już jako dziecko miałem zbyt dziwne zdarzenia, wspomnienia najprawdopodobniej wszczepiania implantów do mózgu. Same badania próbek DNA, które pobierają trwają od czasu do czasu do dziś. Ostatnia z pół roku temu. W sumie to już przestałem liczyć i przyzwyczaiłem się do tego i wiem, że tak ma być. Mogę tylko domyślać się po co. [...]