[...] Witam wszystkich serdecznie. Czytając artykuły poświęcone spotkaniom ze zmarłymi członkami rodziny postanowiłam opisać swój przypadek. Otóż 8 lat temu u mojej mamy zdiagnozowano raka płuc. Na jakiekolwiek leczenie było już zdecydowanie za późno, zatem ostatnie chwile swojego życia spędziła w domu, mając widok na swoje ukochane kwitnące w ogrodzie bzy.
Mama wielokrotnie mówiła, że w nocy śnili jej się dawno zmarli członkowie rodziny, a to jej mama, a to tata i brat.
Ja również miałam sny, w tym jeden bezpośrednio informujący o śmierci mojej mamy.
Otóż w tym śnie szłam z mamą pod rękę. Spacerowałyśmy piękną aleją wysadzaną dorodnymi kasztanowcami, z pobliskiego kościoła słyszałyśmy pieśń Ave Maria, która to jednoznacznie kojarzy mi się z pogrzebami. Ten sen miałam z czwartku na piątek. W piątek pod wieczór moja mama zmarła.
Przez dwa tygodnie po pogrzebie nie śniło mi się nic związanego z mamą.
Aż pewnej nocy miałam sen; dzwoniła komórka mojej mamy. Odebrałam i usłyszałam jej głos mówiący, że u niej jest wszystko ok, że mam się nie martwić, że liczba 16 jest i będzie dla mnie bardzo ważna, i że koniecznie powinnam zagrać w toto lotka. Na tym sen się zakończył.
Po jakimś tygodniu miałam kolejny sen z udziałem mamy. W tym śnie stałyśmy przy kasie biletowej, gdzie kupowałam bilety na autobus odjeżdżający spod cmentarza. Wsiadłyśmy razem do tego autobusu i rozpoczęła się podróż. Na każdym kolejnym przystanku ktoś wysiadał. W końcu kierowca wstał i zapytał "kto jest jeszcze nieumarły" rękę podniosłam tylko ja.
Wtedy kierowca kazał mi wysiąść mówiąc, że to jeszcze nie mój czas, i że mam wiele do zrobienia na ziemi. Wysiadając z autobusu rzuciłam kierowcy sakiewkę pełną pieniędzy mówiąc, że to na podróż dla mamy. Nie wiem jakim cudem, ale nagle autobus zmienił się w statek, który odpłynął w kierunku zachodzącego słońca. Ja natomiast zobaczyłam pięknego walenia, który wynurzając się z wody wydał z siebie dźwięk podobny do słowa "Thor"
Przez trzy lata mama przychodziła do mnie w snach; ostrzegała, pocieszała, i na plotki.
Ostatnim snem z udziałem mamy był ten równo trzy lata po jej śmierci. Śniło mi się, że stoję w korytarzu, po mojej prawej stronie znajdowała się grupka ludzi, a po lewej wahadłowe drzwi. W pewnym momencie od grupki ludzi oddzieliła się moja mama i podeszła do mnie, wzięła mnie za rękę i razem doszłyśmy do wahadłowych drzwi. Mama dała mi ostatniego pożegnalnego buziaka i przeszła przez te drzwi, a ja usłyszałam głośny płacz noworodka...
Od tego momentu nie miałam ani jednego snu z udziałem mamy, a owy noworodek będzie miał teraz około pięciu lat...
Być może kiedyś w tym życiu się spotkamy. Kto wie?
Pozdrawiam całą załogę Nautilusa i proszę, aby w razie publikacji moje dane zachować dla siebie.
[dane do wiad. FN] ze Szczecina, wierna załogantka