Witam serdecznie, bardzo się cieszę z istnienia waszej strony i że jest grupa zapaleńców tworząca coś tak wspaniałego.
Kiedyś   korespondowałem   z Wami odnośnie zjawisk w domu gdzie leżałastarsza  osoba. Tak jak odpisaliście były to objawy przechodzenia na „drugą  stronę”.  Babcia  mojej  szwagierki zmarła ok 2 tygodnie później  i zjawiska odeszły razem z nią. Chociaż w tym domu działy się później inne dziwne rzeczy ale nie to chciałem opisać w tym liście.

Ostatnio  chorowała  moja  mama (59 lat). Zawsze jak przychodziłem ją odwiedzić (najpierw  w domu, później w szpitalu) miałem bardzo dziwne uczucie, októrym   mówiłem   znajomym,   że   czuje  jakby moja mama odchodziła,czułem dziwną barierę miedzy nami, jakby jakaś "zasłona" oddzielała mnie od  mamy  przez która nie wyraźnie widać, tylko to była jakby "zasłona energetyczna". To uczucie miałem już od kilku miesięcy ale nigdy nie było tak silne. Denerwowało  mnie, że lekarze mówią iż stan jest coraz lepszy  i  że nie długo mama wyjdzie ze szpitala bo czułem że mama nie wyjdzie i jest jakby coraz "dalej".

Pewnego dnia myślałem nawet, że wpadam w histerię skoro lekarze mówią  że wszystko jest dobrze i że w poniedziałek wypisują ją do domu (był wtorek).W  nocy  z  wtorku na środę miałem dziwny sen. Wybudziłem się w środkunocy   gdyż   miałem  problem  z  nabraniem  oddechu  i  byłem  bardzozdenerwowany.  Czułem jakby coś ciężkiego leżało na moich płucach.

W momencie wybudzania się miałem jakby wizję. Widziałem moją  mamę  leżącą na łóżku szpitalnym. Patrzałem jakby z góry, jakbym wisiał   pod  sufitem.  Widziałem  wpadające  światło  przez  drzwi  z korytarza,  które oświetlało jej łóżko, w sali było ciemno, moja mama leżała na plecach, miała szeroko otwarte oczy i czegoś  się  bała.  Było  widać  silne przerażenie  w jej oczach. Prawą ręką nieudolnie   próbowała   chwycić  przewód  z  przyciskiem  alarmującym pielęgniarki że coś jest nie tak jednak nie mogła go sięgnąć.

Wtedy  nastąpiło  moje wspomniane wybudzenie. Pojawiła się natychmiast myśl w mojej głowie że jest jakaś "niewydolność płuc" u mojej mamy i że powinienem  jakoś  jej pomóc.  Dosłownie  takie  2 wyrazy miałem na ustach "niewydolność     płuc".    Natychmiast   zacząłem   myśleć  o płucach mojej mamy i wyobrażałem sobie że są zdrowe i silne, wierząc że to pomoże (coś w rodzaju modlitwy) i z tą myślą usnąłem.

Na  drugi  dzień (w środę) rozmawiałem  z  moim  ojcem  i  powiedział że u mamy wszystko w porządku bo był w szpitalu i w poniedziałek mama ma wyjść. Pomyślałem  że  mój  sen  to jakieś moje obciążenie psychiczne wynikające w całej sytuacji.
Minął  dzień,  wstałem w  czwartek  rano  przed  g.  8 i byłem wykończony  gdyż  całą  noc  budziłem się i zasypiałem. Aby nie budzić mojej  żony ok 5 rano przeniosłem się na kanapę w pokoju dziennym gdyż wiedziałem że już nie zasnę. Rzadko mam takie problemy ze snem.

Parę  minut po godzinie 8 zadzwonił do mnie mój ojciec z informacją, że mama zmarła dziś   w  nocy  o  godzinie  3:10. Byłem zszokowany, nikt się tego nie spodziewał, ojciec powiedział że lekarze   stwierdzili,   iż  wystąpiła  "niewydolność  płuc"  i  wtedy przypomniał mi się cały mój sen z poprzedniego dnia. Nie   mogłem   pogodzić   się  z  tym  co  się stało. Nie mogłem sobie wybaczyć, że mogłem mieć wizję tego co miało stać się dobę później ale ją zignorowałem i nic nie zrobiłem aby pomóc własnej matce.

Wieczorem, pogrążony w smutku i żalu poszedłem spać. Rano obudziłem się z bardzo silnym odczuciem snu, który miałem.
We śnie widziałem pokój bez okien i drzwi. Ściany w nim były chyba brązowe. Patrzałem jakby z góry (jak w  sali  szpitalnej)  W  tym  pokoju  chodziła moja mama i była bardzo zdenerwowana.  Nawiązałem  z  nie coś w rodzaju dialogu i zapytałam co robi.  Ona  odpowiedziała,  że  szuka jakiś drzwi i że zaraz stąd wyjdzie. Miałem jakby świadomość, że jest to sen i że nawiązałem kontakt z mamą po  śmierci.  W tym śnie starałem  się jej wytłumaczyć, że już nie żyje i że nie może wyjść stąd gdzie się znalazła i że może jedynie odejść jakby "w górę" zostawiając to  pomieszczenie. nie umiem lepiej opisać tego dialogu bo odbywał się on  jakby  bez słów, na zasadzie wymiany myśli. Mama była jakby bardzo zdziwiona  ale  zrozumiała to i się uspokoiła. Dalej snu nie pamiętam.

Jestem pewien, że te sny nie były przypadkowe.
Później miałem jeszcze kilka dziwnych snów ale to już osobna historia.
Pozdrawiam serdecznie,
[...]